Jett Rebel - the outtakes

Extra's bij het interview in Gitarist 285

Gitarist Extra 23-11-2014 09:11

In Gitarist 285 (december 2014) lees je een uitgebreid interview met Jett Rebel. Over zijn nieuwe album 'Hits For Kids' maar vooral over zijn gitaren, zijn effecten en zijn muzikale benadering. Eén editie van Gitarist zou nog te weinig zijn om de spraakwaterval in te dammen, dus daarom hieronder een flink stuk extra interview.

tekst en foto's Mark van Schaick

'Hits For Kids' is geproduceerd door Jett Rebel alias Jelte Tuinstra zelf. De gerenommeerde producer/mixer Tony Platt heeft de nodige adviezen gegeven en deed de mix in zijn Platinum Tones studio in Londen. Platt was de producer van het 16 miljoen stuks verkopende album Back In Black van AC/DC en werkte daarnaast met iedereen van Bob Marley tot Sven Hammond Soul.

Na in zijn thuisstudio in Soesterberg in zijn eentje het hele album te hebben opgenomen, toog Jett Rebel met Platt naar Wisseloord om enkele partijen door "duur klinkende dingen" te vervangen: "Drums bijvoorbeeld, die neem ik graag op met twee mics. En wat ik uiteindelijk terughoorde vond ik dan voor een bepaald nummer te eendimensionaal. Dan toch maar achter een mooie ouwe Ludwig kruipen! Zo zijn in Wisseloord van een paar tracks de drums opnieuw gedaan, en ook gitaren. Daar hebben ze bijvoorbeeld een ’55 Les Paul Goldtop en van die prachtige ouwe Strats. Ik heb er een paar acoustics gedaan en die Goldtop hoor je soms. Je hoort dat echt, een gitaar die duur en rijk en mooi klinkt, zowel clean als totally driven. En ik heb ook een paar hele mooie bassen gebruikt daar. Hammond orgel, grand piano, en een paar tracks ingezongen door mooie, ouwe vintage mics."

Om mij een idee te geven, wat is het nummer met de meeste sporen? Ik kan me bijna niet voorstellen dat je ergens meer dan 48 sporen hoort.

"O zeker wel! Ik wilde een plaat waar ik veel in kon stoppen maar ik wilde ook niet dat het te veel werd om te luisteren. Vaak zijn sounds gewoon verbreed, dan hoor je één gitaar en zijn het er tien. Niet per se om het dikker te laten klinken maar misschien omdat ik niet de goeie gitaar bij de hand had en het moest aanvullen met dit of dat. Doorshapen. En dan heb je net dat haaltje dat eigenlijk een foutje was, maar het helemaal af maakte. Die foutjes kun je niet naspelen, dus die moesten ook bewaard blijven. Juist dat aspect wilde ik naar voren laten komen. Heel veel partijen zijn zo geïmproviseerd, heel intuïtief gespeeld. Partijen vanuit een heel oorspronkelijke overtuiging." 

Hoeveel tijd steek je in het componeren en arrangeren?

"Neem een nummer als Gwen, dat is bijna als een klassiek stuk geschreven. Zeker de instrumentale brug en alle partijen die daar door elkaar lopen. Zoiets schrijf ik voornamelijk aan de piano. Maar dan zijn er ook heel veel meerstemmige gitaarpartijen en dat is een stuk rationeler dan alleen een akoestische gitaar."

"In een nummer als Sister is eigenlijk elke partij een one-taker op de andere. Maar in een gitaarsolo waar alles gecomponeerd is kan dat natuurlijk niet. En qua tijd? Ik heb nummers in een dag geschreven en opgenomen, maar met bijvoorbeeld Secret ben ik wel twee jaar bezig geweest, beetje bij beetje. Dat nummer heeft tijd nodig gehad om bij mijzelf een plek te vinden. Pas vrij recentelijk snap ik waar de tekst over gaat. Dat is lang bijschaven geweest. Dus ik heb lijsten vol, die noem ik dan ‘Hits For Babies’ of ‘Hits For Headphones’. Ik heb een cd die heet ‘Hits For Kids World’, zo’n veertig tracks die allemaal een soort van wereldthema hebben. Dat zijn m’n eigen outtake-cd’s, grappig om te verzamelen en te sorteren, met allemaal onuitgebrachte liedjes."

Je lijkt goed georganiseerd. Raak je wel eens dingen kwijt?

"Ik heb nog vier computers waar veel op staat. Het is er allemaal wel, weet ik, maar het is ook zo veel. Ik vind soms een computer terug en besef dat ik daar ook gewoon een jaar vol op heb gewerkt."

Nu moet je het nog gaan spelen. Je gaat het aan je band uitleggen.

"Ja, dat is nu. Het is heel grappig om veel tijd met een band door te brengen, maar toch op gegeven moment te komen met: “Dit is de nieuwe plaat jongens.” In plaats van wat je normaal hebt, repeteren voor nieuwe nummers. Het was heel spannend, want ik hoopte natuurlijk dat ze het vet zouden vinden. En ze vónden het heel vet, ik merk dat ze veel zin hebben. Rick is de meest virtuoze drummer van het land maar hij krijgt nu wel partijen op z’n dak die alleen maar kick-snare zijn, een nummer lang. Dat is dan voor hem gek genoeg misschien een uitdaging. Het album is een soort van vette vibe waar we met z’n allen in moeten duiken. Er zit veel meer een idee achter deze plaat dan achter Venus en Mars, in die zin dat ik een willekeurig nummer van Venus en Mars makkelijker op de schop kan nemen op het podium dan een nummer van deze plaat. Ik kan niet zomaar zeggen: “Dit is een nummer van Hits For Kids dat we nu in swinguitvoering doen”, want dat mag gewoon niet, er is namelijk een reden dat het op zo’n manier is gespeeld. Het is een beetje ingetogen, en als je gewend bent allemaal festivalcrowds op te zwepen is het best spannend om met een paar kleine liedjes te komen."

Je hebt 't heel goed in je vingers om iets klein te beginnen en het dan te laten exploderen, maar dat kun je dus nu niet doen, je kunt niet elk nummer zo’n bewerking geven.

"Nee, er zijn natuurlijk nummers waar het wel kan, maar er kunnen wel weer totaal andere dingen. We zijn van plan heel lang te gaan spelen in de toer, hele uitgebreide shows. We gaan gewoon de grenzen opzoeken; hoever kunnen we gaan met z’n allen?"

Documentaire
Op het IDFA documentairefestival is in november 2014 'Who The Fuck is Jett Rebel in première gegaan. Te zien op Uitzending Gemist, klik hier.  

www.jettrebel.nl

zoeken
zoeken