Amenra: de ruimte tussen de noten
Gitarist Lennart Bossu over 'De Doorn'
Gitarist Extra 24-06-2021 11:06
Het Kortrijkse Amenra is al jaren een geliefde naam in het internationale postmetal en post-hardcorecircuit met hun trage, meeslepende sound, waarin de band vaak alles uit een beperkt aantal noten haalt. Op hun nieuwe album 'De Doorn' zijn hun teksten over pijn, verdriet en spiritualiteit voor het eerst in het Nederlands. In Gitarist 364, juli 2021 vind je een kort interview over de gear die ze gebruiken, hier op Gitarist.nl praat gitarist Lennart Bossu praat ons uitgebreider bij. Plus prachtige video-footage!
De optredens van Amenra hebben een notoir ritualistisch karakter en daarin ligt ook de oorsprong van 'De Doorn', zo legt Bossu uit: "De muziek werd in eerste instantie geschreven om live te brengen ter begeleiding van enkele publieke rituelen die in België plaatsvonden. Pas later beslisten we om deze nummers ook op te nemen en als het album 'De Doorn' uit te brengen. Bij het schrijven hielden we dus rekening met het verloop van die rituelen, zodat we op cruciale momenten bijvoorbeeld een erg heavy stuk konden laten uitbarsten of zodat we juist konden overgaan naar een meer ingetogen, cleane melodie.
In plaats van netjes gestructureerde nummers te maken met een typische opeenvolging van strofes en refreinen kozen we dus voor een meer lineaire aanpak, waarin veel stukken verder in het nummer niet meer terugkomen. ZO probeerden we met de muziek een verhaal te vertellen. Op zich speelde het daarbij geen rol of de tekst in het Nederlands of een andere taal was. Wel hebben we in de mix van het album hier en daar beslist om de stem iets meer naar voren te brengen om de tekst goed verstaanbaar te maken."
Ruimte
Amenra's gitaarriffs en cleane tokkels bestaan regelmatig maar uit een handvol noten waar de band alle emotie uit weet te wringen. "Toen ik bij de band kwam, was ik gewend om snellere muziek te spelen", aldus Bossu. "En ik weet nog dat dit toch wel enige aanpassing van me vergde. Vanuit een logisch oogpunt zou je denken dat minder noten spelen automatisch eenvoudiger is, maar het is eerder zo dat andere dingen belangrijk worden.
Om te beginnen de keuze van de noten zelf: we proberen bij de essentie te blijven en niet alles op te vullen met dingen die wel correct klinken, maar er eigenlijk niet toe doen. Plots doet de ruimte tussen de verschillende noten er ook veel meer toe. Hoe je aanslaat en de noten laat uitklinken, of je de snaren buigt... Zelf gebruik ik vaak wat lichte galm of delay om die trage, minimalistische stukken meer tot leven te laten komen."
Diepgang
"We namen 'De Doorn' op met onze bassist Tim De Gieter in zijn eigen studio Much Luv in Lembeke. Voor het leeuwendeel van de gitaren gebruikte Mathieu zijn vertrouwde Gibson Les Paul Custom en ik mijn Gibson Les Paul Standard met een Gibson 500T element in de brug.
Qua versterkers nam Mathieu (J. Vandekerckhove) zijn partijen op met zijn Proco Turbo Rat over een Ampeg V4 top met zijn custom Ygon kabinet. Live gebruik ik zelf gewoonlijk ook een Ampeg V4, met een 
Stampede distortionpedaal. Maar om wat meer verschil in de klank van de twee gitaren aan te brengen zo het algehele geluid wat meer diepgang te geven, opteerde ik voor een andere versterker en gebruikte een Marshall JMP 2003 door een Marshall Jimi Hendrix kabinet met Celestion G12C 25 watt speakers. Die boostte ik met een Bodenhamer Bloody Murder, wat eigenlijk gewoon een goede TS808-kloon is. We speelden onze slagpartijen elk twee keer in.
Wanneer de humbuckers in de Les Pauls te wollig klonken, greep Mathieu naar zijn Fender Telecaster en ik naar mijn Nik Huber Dolpihin Jr., die een humbucker met coil split heeft. Voor de meer sfeervolle stukken op 'De Doorn' gebruikte Mathieu enerzijds een EBow in combinatie met delay en anderzijds een Astronaut, een vrij uniek galmpedaal van het Russische bedrijf Shift Line. Op De Dood In Bloei is die bijvoorbeeld prominent aanwezig."
Gezoem
"Voor de cleane geluiden op 'De Doorn' probeerden we aanvankelijk onze eigen Fender Twin Reverbs die we live altijd gebruiken, maar die waren nogal noisy en dat gezoem werd door de microfoons opgepikt, dus gingen we wat experimenteren met de vele versterkers die Tim in zijn studio ter beschikking heeft.
Uiteindelijk kwamen we uit bij een versterker die zijn vader gebouwd had. Die klonk precies zoals het hoorde en was geruisloos. Belangrijk bij dat cleane geluid was zeker ook het gebruik van de Levitation reverb van Earthquaker Devices. Die geeft een soort subtiele modulatie en die is nagenoeg op alle cleane stukken van de plaat aanwezig is."
