Akoestisch Frankfurt-nieuws

Nagekomen berichten van de Messe

Merknieuws 12-05-2009 13:17

Voor liefhebbers van akoestische gitaren was het ondanks een minder bezette en minder drukke beurs dit jaar toch wel weer smullen geblazen in Halle 3.1. Veel mooie Breedloves op een rij bijvoorbeeld, en een schitterende stand van Luna Guitars, die wel héél aparte decoraties op hun gitaren aanbrengen. Godin uit Canada en allen die meeliften met dat merk (Art & Lutherie, Seagul, etc.) hadden ook flink de ruimte om goed op te vallen.

Een representatieve vertegenwoordiging uit gastland Duitsland ontbrak eveneens niet: Lakewood had een flinke stand en Martin Seeliger, zeg maar de ziel (en oprichter) van het merk, liep daar de hele dag onvermoeibaar trots te wezen op zijn merk. En passant liepen er her en der wat Duitse coryfeeën rond zoals Uli Bögershausen en akoestisch bassist Ralph Gauck, ook altijd leuk om te zien en horen op het akoestische podium, dat deze keer in een aparte ruimte in Halle 3 bleek te zijn.

Natuurlijk stonden er nog vele andere merken en merkjes, maar een aantal grote jongens schitterden door afwezigheid of door minuscule standjes. Tevergeefs zoeken naar akoestische Gibsons in de akoestische hal is jammer. De Australiërs van Maton, die dit jaar in volle bezetting en met interessante artiesten zouden aantreden, ontbraken helaas ook. En wat te denken van Martin: ze waren er wel, maar de stand was bedroevend klein en de immer rondhangende Diane Ponzio (één van de vaste uithangborden voor het oude merk) liet zich nauwelijks zien, behalve tijdens haar performance op het podium.

Gelukkig zorgde Taylor Guitars voor een vertrouwde aanblik. Zij pakten flink uit met hun akoestische gitaren, maar ook met de hybride T5 en de gloednieuwe semi-holle T3. In de ‘elektrische hal’ waren ze dit keer ook vertegenwoordigd met hun solidbody’s en wederom de T3. Bob Taylor werd dit jaar geassisteerd door Brian Swerdfeger (hoofd PR) en David Hosler (hoofd ontwikkeling). Grote jongens en die willen we zien op een beurs als deze!

Hoogtepunt was een optreden van ‘smooth jazz’-grootmeester Lee Ritenour. In de Yamaha-hal speelde hij ruim een half uur meesterlijk vol op de nieuwste Yamaha NCX2000FM, een nylonsnarige gitaar (zijn handelsmerk) met een prijskaartje van 4163 euro. Lee’s Duitse begeleiders genoten zichtbaar van de set die ze met de jazzlegende speelden!

Tot slot nog een vermelding voor een Duits merk van akoestische gitaarversterkers: CROMacord. Zij bieden erg goede versterking voor prijzen onder de 1000 euro. Waarom zijn zulke bedrijven niet bekend, terwijl ze al vijftien jaar aan de weg timmeren? Misschien wel omdat ze alles in het Duits afhandelen en hun PR slechts bestaat uit een prijslijst… in het Duits. In deze schrale tijden zouden ze het met die kwaliteit en die prijzen ook goed kunnen doen in andere landen dan het thuisland alleen.
zoeken
zoeken