Hij was de gevierde man, 13 december in Bergen op Zoom, Nuno Bettencourt, winnaar van de Sena European Guitar Award (SEGA). Hij werd ontvangen in de Markiezenhof door een groep van 30 jonge gitaristen die Hurricane voor hem speelden en hem letterlijk tot tranen toe brachten. En na een heel bijzonder scala aan gitaaroptredens in Gebouw-T kreeg hij de award overhandigd na een stortvloed van loftuitingen die hij verlegen in ontvangst nam. Allesbehalve verlegen ging Nuno akelig virtuoos tekeer bij zijn eigen afsluitend optreden. De awardshow was het hoogtepunt van de Sena Performers Guitar Week, met verder concerten van Living Colour, Danko Jones en Wishbone Ash in Gebouw-T en de Gitaardag in stadspaleis de Markiezenhof.
door Erk Willemsen - foto's awardshow door Corné de Weert en Gitaardag door Erwin Klomp
Hij is toegevoegd aan de inmiddels lange rij topgitaristen die de Sena European Guitar Award (SEGA) in ontvangst hebben mogen nemen, Nuno Bettencourt. Traditiegetrouw vond de uitreiking plaats in Gebouw-T in Bergen op Zoom, omlijst door een revue-achtige avond waarin tal van gitaristen een ode geven aan de winnaar. Deze keer werd het wel een heel bijzondere avond, waarin Nuno Bettencourt zelf een schitterende rol vervulde door ook zelf uitgebreid te spelen met twee leden van zijn band Extreme.
Tijdens de awardshow zagen we de volgende gitaristen voorbijkomen, die begeleid werden door de huisband van Joost Kroon, drums, Jaimie van Hek, bas en Robin van Vliet, toetsen: Jan Akkerman, Leendert Haaksma, Timo Somers, Marcel Singor, Eric Vaarzon Morel, Yannik Sieburg, Abel van der Waals en mede-organisator van de Gitaardag en de awardshow, Jack Pisters. Het was aan hem en die andere organisator, Jean-Paul Heck, om na een hele reeks optredens Nuno Bettencourt het podium op te vragen om de award in ontvangst te komen nemen uit handen van Adrian Vandenberg.
Dankwoord Nuno Bettencourt
Nuno brak in zijn dankwoord een lans voor de gitaar en ons gitaristen: “Ik ben hier vanwege de gitaar, toch? En het leuke van gitaar is dat het je een kans geeft. Een immigrant zoals ik van de Azoren, de jongste van tien kinderen die naar de Verenigde Staten zijn verhuisd. De gitaar is niet veranderd sinds de uitvinding ervan. Denk aan de technologie, de iPhones, alles. Maar het is de gitaar waar iedereen vanavond op speelt. En dat is nog steeds hetzelfde blok hout met zes snaren.
En hoe geweldig is het dat elke gitarist met hetzelfde instrument, met hetzelfde blok hout, toch steeds anders klinkt? Er zijn hier vanavond ongelooflijke gitaristen geweest. Applaus voor hen. We klinken allemaal heel anders. Toen ik de Generation X shows deed, stond ik op het podium met drie van mijn helden en elke avond als ik omkeek, werd eraan herinnerd dat ik daar alleen maar was vanwege die gitaar. De gitaar geeft je een soort superkracht. Als je dat ding omdoet ben je Superman.
En het kan me niet schelen of je in je garage speelt of in een caravan of op een podium. Succes heeft niets te maken met of je in een stadion speelt of in een kroeg. Het succes is dat je gitaar speelt. Dat is waar we allemaal vandaan komen.
We zaten allemaal in coverbandjes. We zaten allemaal in die kelder. Dat geldt voor ons allemaal, echt waar. Of je er nu wel of niet in slaagt om er geld mee te verdienen, daat is niet belangrijk. Het belangrijkste is dat je dit instrument graag bespeelt en dat je je er onoverwinnelijk door voelt. Daar draait het allemaal om!”
Nuno was ‘aan’
Nuno Bettencourt was vanaf de ontvangst in de Markiezenhof tot en met zijn Extreme show als slotstuk van de avond ‘aan’. Toen de gitaarleerlingen van Maxim Slock, Sebas Honing en Harald Heijnen einde middag Hurricane voor hem speelden, raakt hij geëmotioneerd omdat dat dat net het nummer was dat hij voor zijn verongelukte vriend had geschreven. Hij liep vervolgens langs alle leerlingen om ze een hand te geven. Bij het diner waar tal van gitaristen en genodigden aanwezig waren maakte hij langs alle tafels een praatje.
Tijdens de awardshow luisterde hij naar alle bijdragen vanaf het balkon van Gebouw-T en raakt hij vooral enthousiast toen Marcel Singor zijn beroemde Rise-solo speelde en toen Eric Vaarzon Morel in een trio in flamenco-style de technieken van Nuno simuleerde (foto boven), waarbij Yannik Sieburg op elektrisch gitaar excelleerde. En hij was ook nog zo alert om zijn eigen muzikanten en zijn technische crew te bedanken die hun vrije dag binnen de Extreme-tournee hadden opgeofferd voor deze awardshow.
Als een van de eerste winnaars van de SEGA award betrad ook Jan Akkerman het podium, als altijd zoekende naar zijn sound en nieuwe invalshoeken om zijn hits Sylvia en Hocus Pocus net weer even anders dan al die vorige keren te spelen. Timo Somers (foto boven) speelde No Regrets van het trio Mourning Widows waar Nuno in 2006 een album mee maakte.
Leendert Haaksma speelde met zangeres Eva Simons twee nummers van Rihanna, toepasselijk, want Nuno is de musical director van Rihanna. Abel van der Waals deed op geheel eigen wijze met Anneke van Giersbergen Runnin Up That Hill van Kate Bush. Om met Jack Pisters op 12-snarige gitaar te besluiten met Hole Hearted van Extreme.
De award-uitreiking zelf daarna duurde natuurlijk veel te lang, maar niemand die dat erg vond, aangezien er op de video tal van voormalige winnaars Nuno toespraken: van Brian May tot Walter Trout, via Steve Lukather naar Joe Satriani en John Petrucci. Zoiets kom je echt nergens anders tegen. Prachtig!
Gitarist Ed Struijlaart maakte tijdens deze dag voor zijn podcast Gitaarmannen een mooie reportage van de dag:
De Gitaardag
Zoals gezegd, de awardshow was het hoogtepunt van de Guitar Week. Maar de zondag ervoor was er ook een heel mooie dag, in de Markiezenhof: de Gitaardag, met workshops in vier locaties van dit stadspaleis.
De open stemmingen van Bram van den Brekel, de shimmering sounds van Abel van der Waals, de anekdotes van Jean-Paul Heck, metalles van Conrad Hultermans, de do’s en don’ts van Ruud Jolie, de stretches van Javier Valdivieso, de grooves van Jasja Offermans, de focus op Focus door Menno Gootjes, de wizardry van Matthias van Beek, de anekdotes van Jan Akkerman en de onvoorstelbare virtuositeit van Mozes Rosenberg en Anton Goudsmit... we belandden van de ene in de andere verrassing deze dag, die heel druk bezocht was en dus samen met de hoge kwaliteit van de clinics, zonder twijfel de beste editie ooit was.
Ruud Jolie
Hij is de gitarist van het wereldvermaarde Within Temptation en kan dus bogen op een enorme bak ervaring. Jack Pisters interviewt hem tijdens de Q&A die de Gitaardag aftrapt.
Jan Akkerman
Akkerman is zeer spraakzaam en spreekt uitgebreid over zijn eigen Gibson signature, de Knight of the Guitars tour en de biografie die volgend jaar zal verschijnen. Tevens vertelt hij prachtige anekdotes over zijn samenwerking met ondermeer drummers Carmine Appice in de jaren zeventig en Cozy Powell in de jaren tachtig.
Jean-Paul Heck
Hij is de man die de gitaristen benadert die in aanmerking komen voor een award en mede-organisator van de Guitar Week, samen met Jack Pisters, Gebouw-T en Sena Performers. Hij heeft ongeveer de hele muziekwereld geïnterviewd en vertelt daar in zijn eigen Q&A uitgebreid over.
Abel van der Waals
Na deze Q&A’s is het tijd om de gitaar ter hand te nemen, natuurlijk met een flink groot pedalboard. In de workshop van Abel (voorheen Jasmine) van der Waals staat sound centraal.
Bram van den Brekel
Een bandworkshop! Creatief vormgegeven door de band Brahm met gitarist Bram van den Brekel. Ook zijn bandleden nemen het woord, om aan te geven hoe zij samenwerken met deze briljante gitarist, die altijd zoekt naar nieuwe wegen in zijn composities door steeds weer andere open stemmingen te hanteren.
Javier Valdivieso
Namens Ibanez geeft Javier Valdivieso een uitstekend voorbereide metal clinic, waarin hij aandacht geeft aan speeltechnieken en hoe je je snelheid en precisie kan verbeteren door goed te stretchen.
Jasja Offermans
Vreemde eend in de bijt Jasja Offermans, want bassist tussen de gitaristen, geeft zeer inzichtelijk aan wanneer iets groovt, en dat dat voor haar het belangrijkst is.
Menno Gootjes
Iets minder goed voorbereid, want hopend op goede vragen, die maar niet komen, dus dan maar een Focus-nummer meespelen, wat vervolgens wel een mooi gesprek oplevert over compositiekunde op basis van kennis van klassieke muziek. Jan Akkerman was daar een held in volgens Menno.
Matthias van Beek
Hij is de gitarist van Anneke van Giersbergen en speelt in de band van Rudeboy plays Urban Dance Squad. Daar moet hij de grootse René van Barneveld doen vergeten. Rudeboy roept: "doe wat je zelf wilt doen". En dat doet Matthias van Beek dan ook. Met zijn uitgekiende pedalboard weet hij de meest waanzinnige sounds op te roepen, met de Eventide H90 als centraal effect.
Mozes Rosenberg en Anton Goudsmit
Na alle pedalboard wizardry was het absoluut heel fijn de akoestische gitaartovenarij van Rosenberg en Goudsmit te beluisteren als heerlijk slotstuk van de mooie Gitaardag.
Met Gitarist zijn we partner van de Sena Performers Guitar Week.