De nieuwe open sound van Black Bottle Riot

Minder leunen op riffs, meer op melodie

Muzieknieuws 22-02-2019 05:54

door Kevin Pasman

“We leunen wat minder op de riffs”, bekent zanger/gitarist Simon Snel. “En de hooks zitten wat meer in de zanglijnen en de refreinen. We hebben niet bewust afscheid genomen van de riffs omdat we dat niet meer willen, maar deze nummers zijn meer ontstaan vanuit de teksten en de melodie. We hadden niet van tevoren besloten om een plaat met een andere sound te maken. Dat is gewoon zo ontstaan.”

“Het heeft ook te maken met de drummerswissel”, vult gitarist Mike Sedee aan. “Bij onze oude drummer Pieter Hendriks paste die riffaanpak. Onze nieuwe drummer Mark Weerts heeft jarenlang in de Johnny Cash-tribute Orange Blossom Special gespeeld en zangharmonieën gedaan in Dead Man’s Curve. Toen hij er net bij zat, kwamen we al jammend achter dat een iets melodieuzere en opener aanpak op dit moment supergoed werkt voor ons. En hoe het volgende album gaat uitpakken, dat zien we dan wel weer.”

Foto: Mike Nicolaassen

Vergroeid
Bij die aanpak paste ook een andere sound. “Het is vooral een andere manier van partijen uitwerken”, nuanceert Sedee. “We hebben het meer uit elkaar getrokken en daaruit vloeit dan ook voort dat je iets andere sounds kiest.”

“Wat heel veel met mijn sound heeft gedaan is dat ik sinds een jaar of anderhalf à twee op een Strat ben gaan spelen”, licht Snel toe. “Vroeger lukte mij dat nooit. Ik was zó vergroeid aan mijn Telecasters... Iedere keer als ik een Strat vastpakte voelde ik me niet echt thuis. Uiteindelijk ben ik het gaan leren en dat kwam heel goed uit voor dit album, omdat de sound van de Strat er heel goed bij past.”

“Live speel ik alleen op humbuckers”, vult Sedee aan. “Maar op het album heb ik best wel veel nummers met een Strat ingespeeld. Ik heb nu live een aanpak waarbij ik veel in tussenstandjes speel. Dan klinkt het als een soort grote Strat. Ik gebruik nu een Gibson B.B. King Lucille met een Varitone-knop, waarmee je het ook als een enkelspoels kunt laten klinken.”

“Wat ook kenmerkend is voor de sound van deze plaat is dat we bijna alles gedubbeld hebben met Fender Princetons”, aldus Snel. “Dat was waanzinnig. Die sound van onze Matchless en Marshall Plexi tops combineren daar heel goed mee.”

“En bijna overal zit een akoestische gitaar onder”, vertrouwt Sedee ons toe. “Dat hoor je nauwelijks, maar je voelt het een beetje.” 

Kerstboom
“Het was niet de bedoeling om het als een kerstboom te gaan behangen met allemaal dingen”, legt Snel uit. “De basissound moest gewoon goed zijn en die hebben we samen ingespeeld. Dat maakt de plaat denk ik ook sterk, dat er niet te veel toeters en bellen aan hoeven te hangen om het goed te laten klinken.”

“Daar is het ook wel begonnen”, aldus Sedee. “We hebben net zoals bij het eerste album veel meer kunnen roadtesten. Toen we in april 2017 dachten de studio in te gaan, deden we een preproductieopname. Onze producer Sebastiaan (van Bijleveldt) vond het materiaal te gek, maar dacht dat we het nog meer konden bijschaven. Eigenlijk zouden we twee weken later de studio ingaan, maar we gingen kijken of we er nog meer uit konden halen. Begin 2018 zijn we uiteindelijk pas gaan opnemen en toen hadden we in de tussentijd met tientallen shows de nummers nog om kunnen gooien.”

“Een cultuuromslag bij deze plaat is dat we nu drie zangers hebben”, aldus Snel. “Er zijn harmonieën en die zingen we zelf. Ook live. Dat doet ook iets met je totaalsound.”

Fire is verschenen op 1 februari 2019