Release v/d Week: Racoon - Spijt is iets voor later

Eerste NL-talige langspeler

Muzieknieuws 01-10-2021 15:05

Als je het succes van hun nummer Oceaan in acht neemt, hoeft een album vol met dergelijke tracks in hun moerstaal geen grote verassing te zijn. De cynicus zou kunnen zeggen dat deze plaat een gerichte poging is om dat succes nog verder uit te mijnen. Maar het cynisme zal verdwijnen bij het beluisteren.

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.

De ingreniënten zijn simpel: warme gitaartokkels, hier en daar een piano en wat strijkers. Alles in dienst van de prachtige stem van Bart van der Weide - toch echt een van de beste zangers van Nederland - en de goudeerlijke teksten. Die weten een diepgang te vinden met simpele woorden. Sommige nummers flirten met het levenslied (vooral Geef Je Hart Niet Zomaar Weg), maar dan wel met die van de bovenste plank. Gewoon een stééngoeie plaat.

Onze redacteur Chris Dekker interviewde gitarist Dennis Huige. 

Na het enorme succes van Oceaan – uit de film Alles Is Familie, 2012 – lijkt hetMlogisch dat Racoon meer Nederlandstalige nummers zou opnemen, maar niets is minder waar volgens gitarist Dennis Huige: 'Ik zei altijd: “wij zijn een Engelstalige band”. Ik heb niks met Nederlandstalige muziek. Ik ben er niet mee opgegroeid, ik denk meteen aan trekzakken en de Jordaan of het is meteen hoogdravend theatraal. Toen Bart (van der Weide, CD) over dit album begon snapte ik eerst niet wat hij wilde. Hij had het over meer vertellend schrijven en over Nederlandstalig. Pas toen Piano Man van Billy Joel op de radio voorbij kwam, begreep ik het. De nieuwe songs zijn verhalend, maar ook korte popsongs met een kop en een staart.' 

Oceaan werd snel geschreven. Was de overstap helemaal vlekkeloos?
'Ja en nee. Nederlandse teksten rollen er makkelijker uit en je hebt zo vier vervangende zinnen. Omdat het zo direct is wordt ieder woord afgewogen. Ik heb deze keer ook wat meer bijgedragen. Bart heeft wel echt in het Nederlands moeten leren zingen. Dat was soms hilarisch. Je bent je opeens bewust van accenten, hoe je iets zegt en hoe je een G of R uitspreekt, dus dat was ontzettend wennen. Oceaan moeten we natuurlijk live spelen, dus hij is er makkelijker mee geworden. Het leuke is dat dit nummer naadloos tussen de Engelse songs in de setlist past en dat was voor mij ook weer een reden om dit album te maken De volgende is waarschijnlijk weer Engelstalig en live combineert het prima.'

Hoe pakte je het aan qua gitaarspel?
'Toen we begonnen had Bart al wat liedjes af, tekstueel en met een zanglijn. Ik zette daar dan een gitaar onder. Soms neuriede hij iets of soms had ik al een gitaarriff.'

Dat lijkt me best lastig, want vaak heb je eerst de akkoorden en dan komt er een zanglijn?
'Dat gaat redelijk natuurlijk bij ons. En dit keer was de tekst echt het belangrijkste en de muziek moest in dienst staan van de woorden. Ik zoek vaak eerst simpel de basisnoot en dan zoek je langzaam de sfeer. Wist je dat Sheryl Crow veel op bas schrijft? Enkele noten zijn simpel en duidelijk.'

zoeken
zoeken