Chris Haskett: liefhebber van experimenteren

Over zijn nieuwe album en een 9-snaar

Muzieknieuws 07-01-2015 14:01

Vertel eens over het nieuwe album.

Het is een album dat meer van mijn instrumentale hard rock laat zien. Het is moeilijk om het in een categorie te plaatsen, maar over het algemeen klinkt het alsof Jeff Beck of Vernon Reid met de Rollins Band zit te spelen. De titel is ‘’The Courage Born of Conflicting Terrors’’ en het is eigenlijk meer een lange EP. Hij duurt 45 minuten maar er staan maar zeven nummers op. Perfecte lengte voor een LP, en dat is goed want hij is ook op vinyl verkrijgbaar.

Wie speelt er nog meer op het album?

Het is mijn lokale Nijmegen trio, Nick Enfield op de drums en Mirna Sodre op de bas. Ik heb de percussie en de meeste samples zelf toegevoegd. De basis is helemaal live opgenomen in een plaatselijke club die Weerlicht heet, zodat we een lekker fris gevoel konden opnemen. De overdubs heb ik later op verschillende locaties gedaan. Alleen de laatste twee nummers zijn helemaal live gespeeld.

Welke gear heb je gebruikt? 

Voor de basis heb ik een van mijn uitgeklede PRS CE 24s uit de tijd van de Rollins Band gebruikt. Het is een standaard CE 24 maar ik heb ze allemaal laten customizen voordat ze de fabriek verlieten. De draaischakelaar is vervangen door een gewone drieweg tuimelschakelaar en ik heb de toonknop laten verwijderen en vervangen door een mini tuimelschakelaar die de pickups tussen single coil en humbucker schakelt. Volgens mij gebruikte ik toen een Vox VT 100, een goedkope versterker met geweldige geluiden. Daarna ben ik overgestapt naar Mesa Boogie en nu speel ik op een Nomad 100 combo met een extern 12’’ kabinet, dus nu lijkt het op een soort vertikaal 2x12’’ combo. Er zaten geen effecten over de basistracks. Voor de overdubs heb ik de meeste van de gitaren die ik hier heb gebruikt, een PRS SEII, een Danelectro, een Fender Mexican Tele, een Hamer single P-90 les paul junior-achtig ding, en natuurlijk de PRS 9-snaar. We hebben de gebruikelijke mix-en-match van gitaren en versterkers gebruikt. Ik heb alleen op combo’s gespeeld, de Boogie, een Marshall single 12’’ en een Fender Twin. Ik hou er van om combo’s met een open achterkant op te nemen.

Mirna’s basversterking is interessant. We hebben haar signaal naar een Ashdown combo en een Peavey gitaarversterker gestuurd. Het eerste wat je op haar pedalenplank tegenkomt is een octaver die op ‘’octave up’’ staat. Het effectsignaal gaat naar de gitaarversterker. Het droge geluid gaat door een bass synth en een andere octaver die op ‘’octave down’’ staat naar de basversterker. Op deze manier kun heb je een groot bereik in de muziek zonder dat je meer muzikanten nodig hebt! Als het ‘’octave up’’ pedaal uitstaat gebruiken we de Peavey voor distortion. Dus, hoewel ik een hoop overdubs doe op het album, komt een groot deel van wat als een tweede gitaar klinkt van haar.

Een 9-snaar, waar kwam dat vandaan? 

Het was een idee dat ik jaren geleden kreeg. Toen ik opgroeide luisterde ik naar de doublenecks op Mahavishnu Orchestra en Led Zeppelin platen en ik hield van het geluid van de 12-snarige halzen. Ik wilde alleen nooit een doubleneck en ik merkte als ik op een 12-snaar speelde dat de meeste kenmerkende geluiden van de lage octaven kwamen. Ik miste ook de mogelijkheid om te soleren en te buigen op de hoge snaren. Om die reden begon ik op mijn 12-snaar, meestal een Strat XII, te spelen zonder de hoge snaren dubbel op te spannen. Dat was wel te doen maar de ruimte tussen de snaren was zo fout dat het niet perfect was.

Ik had een droomgitaar. In mijn hoofd had ik van een [Gibson EDS-, red.] 1275 beide halzen in de lengte doorgezaagd en de lage helft van de 12-snarige hals aan de hoge helft van de 6-snarige hals geplakt. Dus afgelopen jaar belde ik Paul Reed Smith om zo’n 9-snaar te maken. Helemaal niemand bleek dit eerder bedacht te hebben, ik sta er nog steeds van te kijken. Gitaristen zijn van nature liefhebbers van experimenteren en afstellen. We kunnen nooit iets met rust laten! Ik dacht dat iets wat zo simpel en voor de hand liggend was al lang moest bestaan. In de 60s maakte Vox een gitaar met gedubbelde hoge snaren en meer recent heeft First Act Custom shop er zo een voor Matt Pike van High On Fire gemaakt. BC Rich maakte vroeger iets wat ze de 10 Supreme noemden, die had de D,G,B en E gedubbeld. Maar niemand had het op deze manier gedaan. Of als het wel is gedaan kon ik het niet vinden, en de mensen die ik het gevraagd heb ook niet, inclusief Paul Reed Smith die een wandelende gitaarencyclopedie is!

Stonden ze er bij PRS van te kijken? 

Paul kent me langer dan vandaag en hij weet dat ik een beetje onconventioneel ben. Dus ik denk niet dat ik hem nog op een of andere manier kan verbazen. Hij heeft altijd een manier gevonden om mijn gitaren precies zo te maken als ik ze wil. Daarom zijn het nog steeds mijn belangrijkste live-gitaren. Het is net als met een goede spijkerbroek of lekkere laarzen, je draagt ze in, in plaats van dat je ze verslijt. Maar goed, hij vond het idee interessant en speelde het door naar Rich Hannon bij PRS en we hebben er samen aan gewerkt om het te realiseren.

Waren er nog moeilijkheden in het bouwproces van de gitaar? 

Niet echt. We waren het er over eens dat het logischer was vanuit een bestaand 12-snaar model te werken dan iets helemaal nieuws bedenken. Voor de eenvoud zijn we begonnen met het aanpassen van een Custom 22/12. Eerst moest de headstock ingekort worden en moesten we de stemmechanieken vervangen. Dat heeft hij heel goed gedaan. We hebben naar verschillende ontwerpen voor de mechanieken gekeken. Sommigen waren bizar, er zaten er tussen die op gondelas uit Venetië leken! Maar het ontwerp dat we gebruikt hebben is sierlijk en tegelijk functioneel. De twee E’s, A’s en de hoge D zitten nog steeds op hun oorspronkelijke plaatsen aan de bovenkant. De omwonden D, G, B en hoge E snaren zitten aan de onderkant. Hij heeft de oude boorgaten opgevuld. Door nieuwe gaten te boren zijn de snaren nu symmetrisch verspreid tegenover de ruimtes tussen de mechanieken van de omwonden snaren. Het belangrijkste stukje werk was het opnieuw insnijden van de kam om de G, B en hoge E snaren gelijkmatig verspreiden over de toets. De brug is de originele maar dan zonder de overbodige zadels.

Toen ik de gitaar eenmaal in mijn bezit had heb ik er nog meer aan gesleuteld. Ik heb Max Guitars hier in Nijmegen de bedrading opnieuw laten doen. De middelste pickup is er uit gehaald omdat ik die nooit gebruik. De neck pickup is getapt zodat ik hem als single coil kan gebruiken, de toonknop is nu met push-pull de switch. Hij speelt heel erg lekker. Hij is precies zoals ik hem wilde. Hij vangt een enorme reikwijdte aan tonen met geluiden van de 1275 maar ook de Rickenbacker en de Fender 12-snarige modellen. Maar hij heeft ook de zangerige klanken van de gewone PRS 6-snaren. Volgend jaar probeer ik er nog een, dan bouwen we hem misschien wel helemaal vanuit eigen ontwerp.

Kunnen we de gitaar als zien/horen op Youtube?

Ik ben bezig met het afronden van een video over de 9-snaar. Die zou te vinden moeten zijn op Youtube, maar ik zet ook een linkje op mijn website, chrishaskett.com.

Wat zijn je toekomstplannen?

Oh joh, ik loop achter met zo veel projecten. Op het moment ben ik twee live opnames van de Enfield/Sodre band aan het mixen. Ik heb nog een project van 10 jaar geleden liggen met Percy Jones op de bas. Nick Enfield is terug naar Australië en Mirna en ik zijn met een nieuwe drummer bezig. Dus we beginnen met maar een paar Europese optredens, in de lente gaan we verder. Australië en een korte tour in de VS staan op het programma voor de herfst.

Kijk voor meer informatie over Chris en zijn nieuwe album op chrishaskett.com