Release van de week: DeWolff - The Tascam Tapes

Vandaag verschenen - 10 januari 2020

Muzieknieuws 10-01-2020 09:21

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief video en een Spotify-playlist.

“Dit is onze eerste plaat ooit die echt vanuit één idee gemaakt is”, legt zanger/gitarist Pablo van de Poel uit. “Het hele album is op tour geschreven en opgenomen. Daardoor ging het heel snel. De hele plaat is in zo’n anderhalve maand ontstaan. De inspiratie ervoor kwam van de eerste Wolf People-plaat, ‘Tidings’. Die is helemaal met een drumsampler opgenomen, heel lofi. Unknown Mortal Orchestra heeft ook platen waarop sommige dingen klinken alsof ze met een laptopmicrofoon zijn opgenomen. Dus ik had altijd al een wens om zo’n plaat te maken.”

“Robin en ik waren eerst een beetje sceptisch”, geeft drummer Luka van de Poel toe. “Toeren is al best wel zwaar. Je speelt elke avond, je slaapt weinig, je ligt laat in bed... Maar toen we een dag voor de tour onze set-up testten kwamen we erachter hoe vet het klonk en waren we om. We sloten het gewoon aan en we keken wel wat eruit kwam.”

“Uiteindelijk ging ik die plaat in met het idee dat het tijd is die we anders niet zouden gebruiken”, vult toetsenist Robin Piso aan. “Zelfs als het album niet vet zou worden, was het niet zo dat we tijd eraan verloren zouden hebben. Dat was het leuke eraan.”

“We hadden wat kleine apparatuur gekocht die in de bus zou passen”, legt Luka uit. “En ik had een drumsamplertje waar ik thuis al wat drumsamples op had opgenomen, dus het is niet zo dat we helemaal blanco waren.”

“Voor sommige nummers was vier sporen gewoon genoeg”, aldus Pablo. “It Ain’t Easy, bijvoorbeeld. Dat nummer hebben we tot nu toe maar twee keer in ons leven gespeeld. Een keer toen we het schreven en de tweede keer toen we het opnamen.

Bijna alles is tijdens het eerste deel van de tour geschreven. Toen hadden we echt nog goede energie. Het tweede deel van de tour deden we met The Dawn Brothers en we waren echt van plan om vette dingen met ze te gaan schrijven, maar we waren zó uitgeput...”

“Ik heb nog voedselvergiftiging gehad op tour”, vult Robin aan. “Ik kon helemaal niets meer. We hebben een show moeten afzeggen. Al herstellende daarvan hebben we langs de weg Made It To 27 opgenomen. Er waren best veel dingen die ons hadden kunnen ontmoedigen, maar dat gebeurde uiteindelijk niet.”

Donor
De recorder die DeWolff gebruikte voor ‘The Tascam Tapes’ was een Tascam Porta Two. Een oude recorder die met wat gebreken kwam. “Hij is zó vaak kapot geweest”, vertelt Pablo. “We hebben hem echt moeten repareren met plakband en elastiekjes. Op een gegeven moment blokkeerde er iets en ging het cassettebandje er niet meer uit. Toen hebben we er wat plastic dingen uit gesloopt, zodat we in ieder geval het bandje er altijd in konden doen en er weer uit konden halen.

“We hebben tijdens de tour zelfs nog een donor-Tascam gekocht. De originele heb ik ooit voor 30 euro gekocht op Marktplaats, maar de allergoedkoopste die we op dat moment konden vinden was 250 euro. Die kregen we opgestuurd en was helemaal niet goed. Hij deed het wel, maar alles klonk superdof, omdat de opnamekop kapot was. We hebben de goede onderdelen eruit gehaald, die in de oude Tascam gezet en zo zijn we verder gegaan met die tour. En alles wat rijdend opgenomen is, is met batterijen gedaan. Anders ging hij brommen.”

Toch had de oude apparatuur ook een belangrijk voordeel. “De preamp van die Tascam klinkt heel vet”, verklaart Robin. “Als je die een beetje opendraait, overstuurt alles heel lekker.”

“Het was heel makkelijk om een lekkere sound te maken”, bevestigt Pablo. “Er zit een gainknop op en als iets bijna goed was, hoefde je alleen die gain nog maar omhoog te draaien en dan was het goed. Die sound is heel bepalend voor het album.”

Bende
Hoewel de basis van alle nummers on the road is opgenomen, zijn er nog wel wat overdubs geweest. “Toen we de collectie nummers gingen beluisteren dachten we: laten we het dan ook helemaal afmaken”, aldus Pablo. “Laten we niet principieel het tamboerijntje weglaten omdat het dan niet meer vier sporen is. Het belangrijkste was dat het een vette plaat werd.

Er was bijvoorbeeld bijna nooit plek op de Tascam voor koortjes. Daar zijn we niet zulke helden in, dus dat moesten we echt een voor een doen. En dan heb je voor de koortjes alleen al vier sporen nodig.”

“We zouden kunnen bouncen en sporen vrijmaken op die viersporencassette, maar dan heb je bij het afmixen minder mogelijkheden”, vult Robin aan. “En het was al op cassette opgenomen, dus we hebben het voor het eerst door iemand anders laten afmixen, bij Wessel Oltheten.”

“Er lagen twee speakers onder de stoelen (van de bus)”, vervolgt Pablo. “Dan sloten we alles aan en gingen we lawaai maken. Er komen dan wel eens geluiden in die er niet in horen, waarvoor studio’s ontworpen zijn. We vonden de nummers zo vet dat het wel goed afgemaakt moest worden. Laten we dan met iemand werken die van deze lofi-bende iets kan maken wat dik klinkt.”

Lucht
Tijdens het gesprek in de showroom van Gibson wijst Pablo op een Gibson ES-335: “Precies die had ik van Gibson geleend. En die heb ik toevallig veel gebruikt op de plaat. Dat was de enige gitaar die in een losse koffer zat, dus die was het makkelijkst te pakken. Gelukkig klonk hij ook goed.

“Later op tour heb ik een andere ES gekocht: een ES-120 TD uit 1972 met twee singlecoils - van die hele rare Melody Maker enkelspoelselementen. Het is een rare gitaar om te zien, maar hij klinkt heel vet. De elementen zijn heel microfonisch, maar daardoor zit er heel veel lucht in het geluid. Ik heb het hele album dus op ES-modellen ingespeeld.

“Ik begon de tour met de gitaar via een TC Electronic Hall Of Fame galm in een Hamptone MP500A JFET germanium transistor preamp. En dat dan de Tascam in. Halverwege de tour heb ik een Sansamp pedaaltje gekocht en vanaf dat moment heb ik alles daarmee gedaan. Dus die Sansamp in de Tascam en dan die Tascam een beetje oversturen. De SansAmp zit qua geluid een beetje tussen een DI-gitaarsound en een versterker in. Ik ben heel blij met de gitaarsounds.”

Instelling
“De hele instelling van het album was: we zien wel wat er gebeurt”, aldus Pablo. “Op geen enkel punt was de vibe: dit moet wel echt beter gaan klinken want het komt straks uit en duizend mensen gaan het horen. Toen we terugkwamen van die tour dachten we ook: we gaan het allemaal luisteren, misschien nog wat dingen afmaken en dan hebben we hopelijk een plaat die goed genoeg is. En anders maken we er misschien wel een ep van.

“Het is uiteindelijk echt vet geworden. Er waren wel wat schoonheidsfoutjes hier en daar, maar die zijn op te lossen. En nu klinkt het zelfs goed als je het op een goed systeem luistert. We hebben wel wat audiofiele fans. Die gaan straks deze plaat, die op spullen van in totaal 50 euro is opgenomen, afluisteren op apparatuur van 30.000 euro. Dat vind ik een grappige gedachte.”

Vertalen
“Na de tour was de plaat supersnel klaar”, aldus Luka. “En nu zijn we al bijna een jaar verder. Eind november beginnen we pas met repeteren om echte live-versies te maken. Nothing’s Changing spelen we al een tijdje live, maar It Ain’t Easy bijvoorbeeld niet.”

“We doen sowieso live altijd al wat anders dan op een album”, benadrukt Pablo. “Maar nu móét dat ook wel, want er is geen normaal ingespeelde versie. Er is nu niet iets wat we naar het podium kunnen vertalen wat al werkt zonder dat we daar eerst even over na moeten denken.”

En dan de hamvraag: staan er momenten op ‘The Tascam Tapes’ die de band liever in een reguliere studiosetting had opgenomen? Luka is resoluut: “Die nummers zijn zoals ze zijn door hoe we ze hebben opgenomen. Het was een totaal andere plaat geworden als we meer middelen tot onze beschikking hadden gehad. Er is geen enkel nummer waarvan ik denk: jammer, hier hadden we meer kunnen uitpakken. Alles kon echt alleen maar op deze manier opgenomen  worden.”

“Ik zie het wel gebeuren dat we in de toekomst onze pre-producties met die Tascam doen”, vult Pablo aan. Zijn broer ziet dat wel zitten: “Het zou heel cool zijn om dit mee te blijven nemen. Dat je gewoon zonder enige druk af en toe denkt: we hebben een dag vrij en dit is een mooie plek, laten we die set-up opbouwen en nummers gaan schrijven.”

‘The Tascan Tapes’ is 10 januari 2020 verschenen bij Mascot. DeWolff toert in januari, februari en maart door de Benelux.
Kijk voor de tourdata op dewolff.nu

<iframe width="480" height="270" src="https://www.youtube.com/embed/5NjIebPH0eQ" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>