Gitaristenkring Paramaribo
Op bezoek bij gitaardocent Ernst Bleijert
"Iedereen moet met muziek in aanraking kunnen komen." Geen auto in de garage van Ernst Bleijert (75), maar gitaren, quattros en ukeleles. Als voorzitter van de Gitaristenkring van Paramaribo geeft Bleijert sinds een jaar gitaarles aan kansarme kinderen die in de wijken rond zijn huis wonen. "We hebben een project opgestart waarmee we ook deze kinderen een kans willen geven om muziek te maken. Muziek is de eeuwige vreugde van het leven en elk kind moet de kans krijgen om dat te ervaren."
Financieel behelpen
"Je moet de noten wel uitspreken als je ze aanslaat. Anders ga je het nooit leren, broertje", zegt Bleijert tegen Joël, één van zijn jongere leerlingen, "Het is wel een lastig karweitje met jullie, hoor." Elke zaterdag komen ongeveer vijftien kinderen op bezoek bij Bleijert om gitaarles te krijgen. "Financieel is het helaas nog steeds behelpen", zegt hij, kijkend naar de lege blikjes die hij als voetsteuntjes gebruikt, "maar ik ben allang blij dat ik deze kinderen überhaupt les kan geven."
Het project om kansarme kinderen aan gitaarles te helpen ontstond vanuit de Gitaristenkring. Bleijert: "Wij zijn een stichting met als doel gitaarmuziek uit te dragen aan de Surinaamse bevolking." Lange tijd bestond de kring uit meer dan dertig leden, maar na de staatsgreep van Desi Bouterse in 1980 vluchtten veel van de leden naar Nederland. "Bouterse heeft er een puinhoop van gemaakt. Zowel van Suriname als van onze stichting", zegt Bleijert, "Momenteel bestaat de kring nog maar uit tien leden."
Pikin Prisiri
De kinderen waar Bleijert les aan geeft wonen voornamelijk in de kansarme wijken van Paramaribo, zoals Flora en Uitvlugt. Normaal gesproken is gitaarles te duur voor hen, maar door het project van de Gitaristenkring kunnen ze voor een schijntje bij Bleijert terecht. "De kinderen betalen slechts vijf SRD (Surinaamse dollar) per les en krijgen een gitaar en lessenaar in bruikleen," aldus Bleijert, "en als ze drie jaar op les blijven, mogen ze de gitaar zelfs houden." Het initiatief werd mogelijk gemaakt door verschillende subsidies. "We hebben geld gekregen van verschillende instanties in Paramaribo, maar we hebben veruit het meest te danken aan Ellen Holten", zegt Bleijert.
Ellen Holten is sinds een jaar bezig om vanuit Nederland geld in te zamelen voor het project: "Ik ben begonnen met het opzetten van een stichting, Pikin Prisiri (klein plezier), om de Gitaristenkring te voorzien van muziekinstrumenten en de kinderen te sponsoren." De stichting van Holten staat momenteel nog in de kinderschoenen, maar ze hoopt er in de toekomst iets moois van te kunnen maken. "Het begon allemaal met een e-mail die ik naar mijn kennissenkring stuurde, met de vraag of ze één euro per maand wilden schenken voor het initiatief van de Gitaristenkring," aldus Holten, "Na een half jaar had ik een redelijk bedrag opgespaard, waar gitaren voor de kinderen van zijn gekocht."
Momenteel is Holten druk bezig met een internetsite voor haar stichting: "Ik hoop dat we op die manier uit kunnen groeien tot een grotere stichting en onze pijlen ook op andere landen kunnen gaan richten."
Lesmateriaal
Om de lessen voor iedereen interessant te houden, kwam Bleijert met een plan voor het lesmateriaal. Hij besloot om uitsluitend liedjes te onderwijzen die dicht bij de cultuur van de leerlingen liggen. "De eerste maanden van het gitaarspel zijn doorgaans erg moeilijk. Als het even niet lukt, zijn kinderen snel geneigd om de handdoek in de ring te gooien. Daarom leek het mij slim om lesmateriaal te maken waar de kinderen echt iets mee hebben."
"Het probleem was dat ik les geef aan Hindoestanen, Creolen en Javanen. Dus er moest materiaal voor verschillende culturen geschreven worden." Bleijert besloot om Stanley Noordpool (62), gitaarpedagoog en artiest, in te schakelen om dit lesmateriaal te schrijven. "Ik was meteen enthousiast," zegt Noordpool, "Suriname moet het juist van dit soort particuliere initiatieven hebben. De overheid interesseert zich helaas niet voor kunst en cultuur, dus dan zal het van de bevolking moeten komen."
Noordpool is al enkele maanden aan het schrijven en componeren en heeft inmiddels aardig wat materiaal liggen. "Ik heb veel volksmuziek verzameld, in verschillende moeilijkheidsgraden. Ik denk dat dit soort muziek de kinderen makkelijker bij de les houdt. Het is toch een stukje culturele erfenis."
Toekomst
In de toekomst hoopt Ernst Bleijert meer en meer kinderen les te gaan geven, zodat het ledenaantal van de Gitaristenkring ook weer kan gaan groeien: "Die grijze haren moeten toch vervangen worden door zwarte." Verder hoopt hij de kinderen iets mee te geven waar ze de rest van hun leven wat aan zullen hebben: "Gitaarspel is eindeloos vermaak. Ik hoop dat ik dat die kinderen kan laten begrijpen."