Verslag Jason Becker festival
Haarlem bijkans bezweken onder gitaargeweld
Gitarist Extra 16-11-2011 12:30
Het Jason Becker’s Not Dead Yet Festival werd op 13 november voor het eerst in Nederland georganiseerd: een benefietfestival voor de door ALS getroffen Jason Becker. Gitarist was erbij toen poppodium het Patronaat in Haarlem één avond in het teken van shred stond. Inclusief een compilatie op video van een aantal van de optredens.
Ondanks dat er -naast een rij zoemende versterkers- nog maar weinig te zien is op het podium, is de zaal rond 19:00 uur al aardig gevuld. Bassist Barend Courbois en drummer Atma Anur betreden het podium met Delain-gitarist Timo Somers die er geen doekjes om windt. Binnen no time vliegen de eerste razendsnelle arpeggio’s om de oren van het publiek, waarmee de toon direct is gezet. Somers speelt bevlogen en met zichtbaar veel plezier. Barend Courbois, waarvan bekend is dat hij graag met effectpedalen werkt, speelt vanavond vooral clean en ter ondersteuning van de gitaristen. Des te indrukwekkender is zijn bassolo waarin hij zijn slap- en poptechnieken tentoonstelt.
De eerste wissel van gitaristen gaat snel, al is er tijdens het optreden van Marcel Coenen en Joop Wolters een indringende grondlus te horen. Dit doet af aan het scherpe spel van Coenen, wat over het geheel genomen vlekkeloos is.
De eerste verrassing van de avond is Britse shredder Andy James die naast zijn zeer schone, vloeiende spel ook interessante composities neerzet. Dat hij na een snelle arpeggio soms op de verkeerde noten uitkomt kunnen we hem nog wel vergeven, dat hij Atma Anur tijdens een solo gaat uitleggen dat deze blijkbaar iets fout doet is onbegrijpelijk. Anur heeft zo’n vijfendertig tracks uit zijn hoofd geleerd in twee dagen. Dat hij van 19:00 tot na middernacht ijzersterk blijft drummen, maakt hem wat ons betreft de held van de avond.
Stéphan Forté pakt moeiteloos de fakkel over van James met zijn Vai-achtige voorkomen. Razendsnel, maar na de composities van voorgaande artiest klinkt het ietwat saai. Marcel Coenen legt voor Forté moeiteloos strakke ritmepartijen neer. Het optreden van de Italiaanse Daniele Gottardo dat volgt loopt niet zo lekker. Gottardo begint sterk waarbij zelf het verplaatsen van het haarbandje om de gitaarhals virtuoos aandoet. Hierna lijkt het echter of hij moeite heeft om de noten uit zijn versterker te persen. Wanneer zijn backing track voor het laatste nummer tot drie keer toe moet worden opgestart houdt een gedeelte van het publiek het voor gezien. Zonde, want landgenoot Marco Sfogli zet een smaakvolle set neer met bassist Franck Hermanny, waarbij de twee elkaar perfect aanvullen. Vooral de langzame passages waarin Sfogli noten eindeloos door laat klinken zijn erg sfeervol. Op de achtergrond flikkert een laptop met een live-verbinding met Jason Becker die het benefiet volgt via de webcam.
Na zoveel muzikaal geweld zou je bijna vergeten waar dit benefiet om gaat. Gitarist Philippe de Lange komt het podium op om wat te vertellen over zijn leven als ALS patiënt. Een emotioneel verhaal dat bij geen van de aanwezigen in de koude kleren gaat zitten. Het welverdiende applaus dat De Lange na zijn verhaal krijgt gaat nog lang door. Ondanks het fantastische spel van de Braziliaanse virtuoos Kiko Loureiro, de humor van Mattias IA Eklundh, de aanwezigheid van Stuart ‘Stu’ Hamm en de klanken van alleskunner Michael Lee Firkins en Youtube-fenomeen Guthrie Govan blijft de impressie die Philippe de Lange achterlaat het langst hangen. En dat was uiteindelijk toch het doel van dit benefietfestival.
Meer informatie over het verloop van de actie vind je te zijner tijd op https://jasonbeckerfest.com
