Goat Girl is een kwartet uit Londen met niet alleen een geweldige naam. Drie jaar na het debuut - een album met rocksongs met soms zelfs een vleugje Americana - is er nu een heel ander, wederom heerlijk album. Is het postpunk of gewoon pop met een psychedelisch randje? Het is in ieder geval een band en sound van nu.
Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.
Dat steeds meer vrouwen de gitaar en bas oppakken is niet alleen bekend nieuws, maar ook goed nieuws. Hopelijk zijn de dames van Goat Girl ook een goede invloed. Met hun tweede album On All Fours zijn ze een behoorlijk andere weg ingeslagen.
Wat gebleven is is de lekkere laid-back zang van Lottie Cream, de duidelijke, plonkerige sixties bassound van Holy Hole - die Naima Jelly met een vergelijkbare bassound verving - en het fijne gitaarwerk van L.E.D. en Lottie. Er is nu echter een grotere rol voor synths en maffe effecten, maar liefhebbers van lekkere gitaarsolo's en springere bas hoeven zich dus geen zorgen te maken: het is er allemaal.