Bo Diddley overleden
Rock & roll-pionier werd 79
Muzieknieuws 03-06-2008 12:26
Bo Diddley, de man die een nauwelijks te overschatten bijdrage leverde aan de ontwikkeling van de rock & roll, is maandag 2 juni aan een hartstilstand overleden. ‘The Originator’, zoals hij werd genoemd, werd 79. Volgens het Amerikaanse blad Rolling Stone vormde hij met Chuck Berry en Little Richard ‘de Heilige Drie-eenheid van de rock & roll’.
Hij werd geboren als Ellas Otha Bates en werkte als kleermaker en monteur in Chicago, de stad waar hij als kind naartoe verhuisde. Maar toen hij in 1951 huismuzikant werd in de 708 Club besloot hij zich Bo Diddley te noemen: ‘he ain’t bo diddley’ was slang voor ‘hij is niks waard’. Zijn spel was gebaseerd op dat van zijn idolen John Lee Hooker en Muddy Waters, maar Diddley gaf er al snel zijn eigen draai aan: hij zwoer bij de elektrische gitaar en het instrument kon hem niet vuig en overstuurd genoeg klinken. De opvallende rechthoekige Gretsch die hij een paar jaar later bouwde, werd één van zijn handelsmerken.
Het hotseknotsende rock & roll-ritme dat Diddley ontwikkelde, werd de ‘Bo Diddley-beat’ gedoopt en zou de populaire muziek voorgoed veranderen. Luister maar naar Not Fade Away van The Rolling Stones. Dát is de Bo Diddley-beat en slechts één van de vele honderden popsongs waarin het ritme van The Originator wordt geleend. Zelf brak hij begin 1955 door met een nummer dat simpelweg Bo Diddley heette en de eerste plaats van de Amerikaanse R&B Charts bereikte.
Buddy Holly scoorde hier ook een hit mee en zo werd Diddley geëerd door ontelbare blanke popartiesten die teruggrepen op zwarte R&B in het algemeen en die van Diddley in het bijzonder: The Who, The Remains en The Yardbirds coverden I’m A Man, The Doors en Patti Smith zetten Who Do You Love? op hun repertoire. Eric Clapton en Creedence Clearwater Revival speelden Before You Accuse Me, en ga zo maar door. In elk decennium zwaaiden weer andere muzikanten hem lof en dankbaarheid toe: punkband The Clash coverde bijvoorbeeld Diddley’s Mona en nodigde hem uit als voorprogramma tijdens een Amerikaanse tournee.
In de jaren zestig nam Diddley vaak verschillende albums per jaar op (steevast te herkennen aan de naam ‘Bo Diddley’ in de albumtitel) en in de jaren zeventig verscheen bijna jaarlijks een elpee. Die frequentie nam daarna af, maar Bo Diddley bleef optreden en op tournee gaan totdat zijn hartaanval en beroerte dat onmogelijk maakten. Het hart van Bo Diddley is ermee gekapt, maar de Bo Diddley-beat kan nog generaties mee.
