En de Grote Prijzen van 2008 gaan naar...

Fabiana Dammers en Two Way Radio

Muzieknieuws 18-12-2008 12:06

Na de finales van de Grote Prijs van Nederland 2008 van afgelopen zaterdag, kunnen drie dingen geconcludeerd worden. Eén: de winnaars hoefden niet ver te reizen. Twee: het aantal winnende vrouwen was opvallend groot. En drie: een champagnefles fatsoenlijk ontkurken blijft mannenwerk.

Categorie Singer/Songwriter
Even voordat Leine, winnares Singer/Songwriter 2007, aan haar gastoptreden tijdens het juryberaad begon zei ze, een tikkeltje jaloers: “Vorig jaar stond ik in de Melkweg, maar de sfeer hier vanmiddag in Paradiso is toch wel anders.” Nederlands mooiste popzaal is natuurlijk voor veel muzikale evenementen geschikt, maar door middel van een laag podium waar aan drie zijden stoeltjes aangeschoven waren, was de organisatie er dit jaar uitermate goed in geslaagd een huiskamersfeer te creëren. Een gezellige, warme sfeer die paste bij het karakter van de liedjes van de finalisten.

Onder de zes deelnemende acts waren drie prijzen te verdelen: de Muzikantenprijs, voor de beste muzikant; de Publieksprijs, uitgereikt op basis van stemmen uitgebracht op internet en tijdens de finale; en de Grote Prijs, van de drie de meest begeerde. De jury bestond uit Ro Halfhide (oprichter Amsterdam Songwriters Guild), Mischa van den Ouweland (oprichter Popronde) en Flip van der Enden (Kink FM, popjournalist en leraar popgeschiedenis). Ze letten onder andere op: algemene indruk, originaliteit, presentatie, performance en potentie van de deelnemers.

Lucky Fonz III, de winnaar van 2006, was uitgenodigd als host van de avond, en aan hem was de taak om na het concert van Leine de uitslag bekend te maken. Onder de dramatische themamuziek van Jurassic Park betraden alle deelnemende muzikanten het podium.

De Muzikantenprijs ging naar de Amsterdamse Robin Block. “Durft risico te nemen, technisch goed gitaarspel en een mooie geladenheid in zijn stem,” aldus het juryrapport. Een terechte winnaar. Het akoestische gitaarwerk van Block ontsteeg de enkel begeleidende functie waar zangers/liedjesschrijvers nogal eens in blijven steken. Hij imponeerde in Paradiso met zijn slimme arrangementen en mooie teksten. Dat hij met Jeff Buckley vergeleken wordt is begrijpelijk, maar op dat niveau zit hij nog niet.

Fabiana Dammers was de ster van de avond. Dit aandoenlijke meisje uit IJmuiden won zowel de Publieksprijs als de Grote Prijs. Na een ietwat aarzelende start nam haar zelfvertrouwen toe en daarmee ook de kracht van haar warme stem. Bij het laatste liedje, een up-tempo folkpopsong, klapte het publiek inmiddels uitbundig mee. Ook de jury werd betoverd door de zwoele stem van Fabiana en roemde haar om haar: “ongekunstelde, voor een groot publiek toegankelijke liedjes en hitpotentie.” Ze ontving naast de Grote Prijs onder andere een staande ovatie, vijfduizend euro en een fles champagne. Toen die na een paar minuten gepruts nog niet open was schoot de gitarist haar maar te hulp; de champagne zal er niet minder op gesmaakt hebben.

Niet in de prijzen vielen: Florian Wolff, Long Conversations & The Closet Orchestra, The Woodwards en Miss. Ippi.

Categorie Pop/Rock
In de uitverkochte oude zaal van de Melkweg, waar de finales Pop/Rock gehouden werden, ging het er zoals verwacht wat ruiger aan toe. Zes bands uit alle hoeken van het land (Urk, Volendam) waren heelhuids door de voorrondes gekomen, en streden hier om de Grote Prijs. Behalve roem onder meer bestaande uit vijfduizend euro, studio-opnames en optredens op ‘prestigieuze festivals’.

De jury bestond uit: Gert Gering (producent Muzieklab Brabant, ex-programmeur 013) Jelle Paulusma (voormalig zanger Daryll Ann) en Tom Engelshoven (OOR, columnist en auteur). Een goedgeluimde Jakhals Frank praatte de bands aan elkaar en reikte de prijzen uit.
Traditioneel speelde de winnaar van vorig jaar, Good Dog Happy Man, tijdens het juryoverleg.

De Muzikantenprijs ging naar Marnix Dorrestein uit Soest. In vier woorden vond de jury de drummer van Sheriff Of Hong Kong: “Eigenzinnig, dynamisch, gefocust en origineel.” Zijn drumwerk in de psychedelische garagepunkband die vernoemd is naar een nummer van Captain Beefheart was van hoog niveau. De jury had het aan het rechte eind en beschreef het optreden van Dorrestein kernachtig met die vier woorden.

Alle zes bands die in de Melkweg speelden hadden een flinke hoeveelheid fans meegenomen, maar de Pop/Rock finale was toch voornamelijk het feestje van Two Way Radio uit Amsterdam. Ze wonnen de Publieksprijs én de Grote Prijs. De elektronische poprockband zette onder aanvoering van de drie zangeressen een goede show neer. Niet alleen door de bezetting onderscheidde deze band zich van de rest, maar ook door de originele nummers en muzikale uitvoering. De jury vond Two Way Radio: “Het meest ver van allemaal, erg energiek en zeer professioneel.” Het publiek was eensgezind, maar liefst 46 procent van de stemmen ging naar de band uit Amsterdam. Wat wil je? De band speelde een thuiswedstrijd, en de drie energieke dames op het podium hebben waarschijnlijk zelfs het mannelijke deel van de fans van de andere bands aan het twijfelen gebracht.

Zilveren snippers daalden neer op een uitzinnig publiek en de drie dames en vier heren gingen op het podium uit hun dak, waar ze de Grote Prijs, bloemen en champagne in ontvangst namen. Daar werd niet zo professioneel mee omgegaan: een van de dames brak de kruk. De champagne bleef in de fles, een feestje werd het niettemin.

Niet in de prijzen vielen: Wallnoize, Blue Velvet, Silver en Greyline.

Overigens kan er dus nog iets geconcludeerd worden: jury en publiek waren dit jaar eensgezind; in beide categorieën ging zowel de Publieksprijs als de Grote Prijs naar dezelfde act. Op de uitslag valt dus weinig af te dingen, de winnaars wonnen terecht.

Maar, net als bij de Olympische Spelen geldt zeker voor de Grote Prijs dat het meedoen belangrijker is dan het winnen. Daar zullen de winnaars het misschien makkelijker mee eens zijn dan de verliezers, maar een schrale troost voor hen: het winnen van de Grote Prijs is geen garantie voor succes (leert voorgaande jaren), en het niet winnen van de Grote Prijs is geen garantie voor geen succes (leert voorgaande jaren). En een wedstrijd... waar praten we over, muziek toch?
zoeken
zoeken