North Sea Jazz Dag 1
Larry Graham, Mark King, Santana en Prince op één podium
Muzieknieuws 13-07-2013 14:27
North Sea Jazz opende op vrijdag 12 juli 2013 voor de achtste keer in Rotterdam zijn deuren. Op Dag 1 maakte Seasick Steve grote indruk, was Santana op dreef en zagen we een hele reeks minder bekende, maar erg goede gitaristen en bassisten.
Lees het relaas in tekst en beeld van de dag van ons Gitarist/Gitarist.nl-team, met Mike Cachola, Steven Faber en Mark van Schaick.
Voor het eerst is het complete festival uitverkocht, en dat was aan de drukte in Ahoy te merken. Voor wie de traditionele verkeerschaos rond het festival op tijd wist door te komen was er de Amerikaanse gitarist Miles Okazaki, die vrijdagmiddag het spits afbeet in het kwartet van trompettist Finlayson. Hun muziek was complex, maar bleef wat vlak.
Tegelijkertijd bracht de in Nederland wonende Argentijnse Guillermo Celano zijn door North Sea Jazz verstrekte compositieopdracht ten gehore in de kleine Yenisei-zaal. Sfeervol, bescheiden gitaarspel, heel precies uitgevoerd, met een rijke toon.
Larry Graham +
Even later was het in een van de grootste zalen de beurt van bas-slapper extraordinaire Larry Graham en zijn Larry Graham Central Station, met speciale gast Mark King. Zij kregen het publiek in elk geval vlot in beweging, zeker toen ene Prince volkomen onverwacht een moppie gitaar kwam meespelen. Ook Carlos Santana verscheen nog, en toen was het feest compleet.
Drie seconden waren genoeg om The Syndicate te bestempelen als een Franse band. Een vleugje Noord Afrikaans in de melodieën van gitarist Alegre Correa en saxofonist Emile Parisien, de open arrangementen en de losse invulling, het paste perfect bij de sfeer rond buitenpodium Mississippi.
Eén snaar op een auto-onderdeel
Seasick Steve bracht in een overvolle Nile-zaal (capacitiet 10.000....) samen met zijn drummer Dan Magnusson een mix van rauwe blues, rock en bottleneck-slidegitaar bracht. Zijn laatste album 'Hubcap Music' (2013) is vernoemd naar een van zijn zelfgemaakte gitaren - maar ook omdat hij geen andere titel kon verzinnen, aldus Seasick Steve.Na een paar fraaie, hypnotiserende bluesstukken was het volgens Steve mooi geweest – ‘enough of this pretty music’ – en trok hij zijn beruchte, met één snaar bespannen auto-onderdeel uit het rek voor een vette boogie zoals we die niet eerder tijdens NSJ te horen kregen.
Iets rustiger ging het eraan toe bij de Nederlandse soul/jazz crooner Ruben Hein, met een glansrol voor onze nationale trots Jesse van Ruller op gitaar.
Voor wie jazz graag gemengd ziet met een vleugje elektronica viel er veel te genieten bij Citizen X, met Jean-Paul Bourelly op gitaar. Dat was ook bij Thundercat het geval. De bassist wiens repuatie vooruitgesneld was, slingerde heel wat effecten de zaal in maar kon de hooggespannen verwachtingen niet goedmaken.
Michael League en Snark Puppy
Snarky Puppy uit Brooklyn heeft de Congo al plat voor de jonge negenmansband ook maar een noot heeft gespeeld. Over vooruitgesnelde reputaties gesproken... Fijn gearrangeerde soundtracks bij denkbeeldige films spelen ze, vol vrolijkheid en uitbundige grooves. Spelplezier alom, met een glansrol voor bassist en mc Michael League. Op zeker moment vertelt League aan het publiek dat Snarky Puppy de Utrechtse Kytopia-studio van Kyteman heeft geboekt voor een volgend live-met-publiek-in-de-studio op te nemen album. Op 7, 8, 9 en 10 oktober zal de band twee gigs per dag opnemen met per keer 40 man publiek, in de lijn van de laatste twee cd/dvd-releases van de band. 'Dinsdag aanstaande in de voorverkoop', aldus League. Daarna volgt een optreden in de Melkweg op 11 oktober. Vervolgens verscheen Colin Kyteman Benders zelf op het podium en speelde een solo in een nieuw nummer van League's hand. Sterke banden tussen Nederland en Snarky Puppy dus, die alleen maar sterker zullen zijn geworden na de afterparty van deze North Sea vrijdag in Bird, waar de band de afterparty mocht hosten tussen 01.00 en 05.00 uur.
De intieme soulpop van Lianne La Havas was een van de verrassingen van North Sea Jazz 2012 en is nu opgewaardeerd naar de Maas - nog altijd meer sportpaleis dan concertzaal. Als het geluid heel klein wordt gehouden, haar zang plus akoestische gitaar bijvoorbeeld, wordt de hele zaal goed bediend. Maar zodra de toch niet heel uitbundige band inzet, krijgen boomende bassen jammerlijk de overhand. Alleen te genieten in de nabijheid van het podium dus.
High
Ook zagen we de greatest hits show van Carlos Santana met uitgebreide band. Hij nam de tijd in een twee uur durende show, en alles kwam voorbij. Carlos herinnerde zich dat hij, net als Larry Graham, op Woodstock had gespeeld. ‘We zijn er nog steeds high van’ aldus Carlos. Waarvan akte.
Volg ons tijdens dag 2 en Dag 3 op Facebook en Twitter!
www.facebook.com/gitaristNL .
www.twitter.com/gitaristNL .
