Live verslag Guitar Matrix Gitarist Educatie Event in Q-Factory Amsterdm

Was je er niet bij? Bekijk dan hier live streams en verslagen vanuit het event

Muzieknieuws 13-10-2018 09:24

En toen was de dag alweer voorbij... Maar liefst 15 workshops passeerden de revue, waarvan het leeuwendeel ging over Tone & Sound. Onderstaand vind je het verslag dat we tijdens de dag online hebben gezet. Wordt binnenkort nog verder aangevuld. En je kunt natuurlijk een uitgebreide reportage vinden, straks in de decembereditie van Gitarist. 

Cory Wong video-interview
Na afloop van de clinic deed Pearl Vink van Q-Factory een video-interview met Cory Wong die de dag opende.

René van Barneveld - Slide Sounds 
Het laatste woord van dit supergoed, leuk en interessant verlopen event is aan René van Barneveld die een workshop Slide Sounds geeft. Als het gaat om sound, kiest hij er bij slide voor om een elastische klank na te streven. De versterker stelt hij neutraal in met zeker niet te veel bas. Dan voegt hij wat compressie toe. Om nog wat elasticiteit en grit toe te voegen gebruikt hij een overdrive die hij vervolgens tempert door de volumeregelaar van zijn gitaar wat terug te draaien. Voor solo’s zet hij daar een tweede overdrive overheen.

Bij voorkeur slaat hij aan met de vingers van zijn rechterhand om zo alle noten te kunnen dempen die op dat moment niet moeten klinken. Alleen als het vuig moet worden en moet rocken ontkomt hij niet aan een plectrum, omdat je daarmee toch meer energie in je spel kan leggen.

Wat slide betreft kiest hij voor een glazen flesje. Dat heeft niet teveel massa, zodat hij er goed mee kan spelen op een normaal afgestelde gitaar.

We streamden een fragment uit zijn workshop op Facebook Live: 

Panel modeling
In de Kleine Zaal vindt onder leiding van Jack Pisters de paneldiscussie plaats over modeling. Deelnemers zijn (vlnr) Richard Hallebeek, Attie Bauw, Julien Graute en René van Barneveld. Een uitgebried verslag volgter op deze site en in de decembereditie van Gitarist.  

We streamden via Facebook alvast een fragment uit het gesprek:  

Richard Hallebeek - workshop Fractal modeling
Vooarfgaand aan het modeling panel demonstreert Richard Hallebeek in de Barzaal de Fractal Audio Axe-Fx. Eerst vertelt hij over zijn persoonlijke effectgeschiedenis. Na multipedaalset-ups in de seventies en de eerste digitale rackprocessors in de jaren tachtig en modelingapparaten in de jaren negentig komt hij in het begin van het nieuwe millennium bij de Fractal Axe-Fx uit. Van deze multi-effectproces/modeler is inmiddels de Mk III uit en je ziet bij elke nieuw model weer steeds meer processingpower, wat tot meer mogelijkheden en een beter kwaliteit van de modellen leidt, aldus Hallebeek.



In de studio kun je de Axe-Fx gewoon via usb op de computer aansluiten, maar live zijn er meerder mogelijkheden om hem uit te versterken: PA met in-ears, de speciaal ontworpen Fractal Matrix poweramp, een fullrange monitorsysteem of als effectprocessor in de effectloop van je amp. Hallebeek doet zelf het laatste, via een Hook versterker van Leendert Haaksma. Inmiddels heeft Fractal op zijn verzoek een digitaal model gemaakt van deze amp, Captain Hook genaamd. Ter afsluiting van zijn clinic laat Hallebeek een paar van zijn sounds horen (en zien op een scherm ) en vertel hij hoe hij ze gemaakt heeft.

Een fragment uit zijn workshop: 

Izhar Elias - toonvorming nylon gitaar
De basis van een goede toon zit in jezelf, zo bleek weer eens tijdens de workshop Toonvorming nylon van Izhar Elias. Waar elektrische gitaristen kunnen terugvallen op elektronica, heeft een klassieke gitarist niets dan zijn gitaar en zijn vingers. Izhar Elias heeft zich gespecialiseerd in klassieke muziek, kamermuziek en nieuwe gitaarmuziek, en won in 2011 de Nederlandse Muziekprijs. Voor deze workshop over toonvorming op nylon snaren had hij, naast zijn klassieke concertgitaar, ook een, speciaal voor hem in Slovenië gebouwde, barokgitaar meegebracht; een kleine gitaar met vijf dubbele snaren.

Via Facebook live hebben we een fragment van het spel op zijn barokgitaar gestreamed, inclusief zijn uitleg. 

Aan de hand van diverse stukken demonstreerde Elias overtuigend de verschillende klankkleuren die de klassieke gitarist tot zijn beschikking heeft. Natuurlijk, een goede basisklank, gemaakt door de snaar met een zo groot mogelijk oppervlak van je nagels aan te slaan, is het uitgangspunt. Die basisklank is te variëren door middel van verschillende soorten attack: door Elias t, d en gestreken (aangeslagen in de lengte van de snaar) genoemd. Daarbij is t de meest uitgesproken aanslag, met veel energie in het begin van de toon, en d zit tussen t en gestreken (bijna zonder attack) in. Combineer die verschillende vormen van articulatie met de positie van de rechterhand, van kam tot begin van de hals, van schel tot warm, en je hebt in feite alle kleuren in je arsenaal waarover een compleet orkest ook beschikt. Zo kun je een compositie tot leven brengen: zoek naar het karakter van iedere frase en zoek daar de juiste toon bij. Pas dan kom je tot een uitvoering waarbij je los komt van de gitaar en het alleen nog om muziek maken gaat.

Kijk hier naar een fragment uit zijn workshop waarin hij ingaat op de toonvorming op de klassieke gitaar.  

Jack Pisters - toonvorming op jouw instrument 
Jack Pisters’ workshop over sound ging over de elektrische gitaar en hoe elk onderdeel in de keten van snaar tot luidspreker invloed heeft op de klank. Als tiener speelde Jack in bandjes en had helden als Michael Schenker en Gary Moore. Natuurlijk wilde hij hun klank benaderen, maar dat lukte steeds niet en zo begon zijn zoektocht naar sound.

Het uitgangspunt voor Pisters is het hout van de gitaar, want sommige gitaren klinken beter met dikke snaren (0,011 bijvoorbeeld), terwijl anderen veel beter uitkomen als ze dunnere snaren hebben. Na verteld te hebben over de invloed van goede kabels (niet alleen van je gitaar naar de effecten/versterker, maar ook van de versterker naar de speaker), pakte hij een Panucci gitaar, een model dat was gebaseerd op de Stratocaster en begon deze af te stellen. Hij gaf aan dat de hals naar zijn smaak iets te recht was en de positie van brugzadels waarschijnlijk wat aangepast moesten worden (stel intonatie nooit af met een tuner, maar luister naar de boventonen, was zijn devies), maar daar was geen tijd voor in deze workshop, want hij wilde laten horen hoe hij de elementen afstelt. Zo begon hij met het halselement dat naar zijn smaak veel te hoog stond en daardoor te scherp klonk. Daarna volgde het midden element (ook lager, want teveel onbruikbaar laag) en het halselement (zelfde als middenelement). Tijdens het afstellen vertelde hij dat hij door de hoogte juist af te stellen op zoek was naar de klank van Little Wing voor het halselement, Castles Made Of Sand voor positie vier, Stevie Ray Vaughan voor het middenelement, Mark Knopfler voor positie twee en Richie Blackmore voor het brugelement. Alle elementen kwamen verder van de snaren af te staan, waardoor de klank natuurlijker werd, meer lucht kreeg en het volume verrassend genoeg omhoog ging. Dat komt, vertelde Jack, omdat de string pull (demping van de staartrilling door het magnetisch veld van de elementen) afneemt als de elementen lager staan.

John van der Veer - uitversterken van akoestische gitaar
In de Barzaal geeft gitarist en componist  John van der Veer, o.a. bekend van Gitaren aan Zee en ook jarenlang gear-recensent van collega-blad Musicmaker, een clinic over het uitversterken van de akoestische gitaar. Probleem hierbij is volgens Van der Veer dat versterking altijd afbreuk doet aan het geluid van je gitaar. Er zijn drie manieren van uitversterken (piëzo-element, microfoon en elektromagnetische element), die alle drie nadelen hebben. Een van de grootste problemen is feedback (rondzingen). Zelfs met een piëzo kun je daar last van hebben als je in een band speelt, niet door de gitaar zelf maar door de rest van de band die de klanklast van je gitaar laten resoneren. De beste podiumgitaren met piëzo zijn dan ook semiholle gitaren zonder klankgat zoals de Godin Acousticaster, aldus Van der Veer.

Aan het eind van zijn betoog komt hij tot de slotsom dat je - tenzij je in een band speelt - je akoestische gitaar beter niet kunt versterken. In plaats daarvan kun je een harder geluid creëren door een luide gitaar te bespelen en speeltechnieken te gebruiken die voor meer volume en projectie zorgen, zoals bijvoorbeeld in de flamenco gebruikt worden.        

 
Sebas Honing - Gitaareffecten in perspectief
Progrock gitarist Sebas Honing deed met name de wat minder ervaren elektrische gitaristen een groot plezier met zijn inleiding in de wereld van de gitaareffecten. Gewapend met een zwaar verbouwde Ibanez zevensnaar en een Line6 Helix demonstreerde hij verschillende effecten, die hij voor het gemak in klankvervormers en klankversierders heeft onderverdeeld. Daarbij zijn klankvervormers een essentieel onderdeel van je basissound, en zijn klankversierders extra effecten, kersen op de taart zogezegd.

Achtereenvolgens kwamen verschillende vormen van oversturing, wah en filters, modulatie-effecten, en echo en galm aan bod, steeds met klankvoorbeelden.

Bekijk hier een kort fragment waarin hij ingaat op die aspecten: 

In de categorie Overig plaatst hij zaken als pitch shift, boost/volume, A/B schakelaars en multi-efefctprocessors met hun banken en presets. Ook vertelde Sebas Honing het een en ander over de volgorde waarin je effecten kunt plaatsen, en de invloed die dat heeft op je geluid.  Zo zorgt een booster vóór een distortionpedaal voor meer vervorming, terwijl hetzelfde pedaal na de distortion juist voor meer volume zorgt. De workshop werd afgesloten met een quiz waarbij het publiek moest raden welke effecten Sebas gebruikte voor verschillende gedemonstreerde sounds. Wat je daarvan ook kon leren, was dat ook met een relatief simpele setup al sounds mogelijk zijn die op gehoor eigenlijk al niet meer te analyseren zijn, en dat de elektrische gitaar met de technologie van nu een oneindig aantal (soms regelrecht bizarre) klanken kan voortbrengen.

Attie Bauw – Gitaar opnemen, steel  en nylon
Als producer Keith Olsen (Fleetwood Mac, Scorpions, Foreigner, Pat Benatar, Heart) je een genie noemt, dan weet je het een en ander over opnemen, mixen en masteren. Attie Bauw is de opnametechnicus, producer en mixer/master expert van talloze Nederlandse en internationale top acts. In zijn workshop ging hij in op de meest voorkomende problemen bij het opnemen van akoestische gitaren, maar er viel ook genoeg op te steken voor elektrische gitaristen en andere instrumentalisten.

Interessant was bijvoorbeeld zijn verhaal over de grote verschillen tussen de opnamepraktijk van vroeger (tot een jaar of tien geleden) en nu. Waar de muzikant zich in de studio eerst omringd wist door een technicus met assistent, een mixer en een producer en bij wijze van spreken iemand die zijn boodschappen voor hem deed, zit diezelfde muzikant nu tijdens een opname hooguit nog met een producer, die ook nog de techniek doet. En veel vaker komt het voor, dat muzikanten thuis in hun eentje opnemen, geholpen door steeds goedkoper wordende randapparatuur en de overal verkrijgbare software. Dus, stelt Attie terecht, het is erg belangrijk dat in de opleiding van elke muzikant, ook als hij klassieke muziek speelt, aandacht wordt besteed aan opnametechniek.

Maar je kunt ook zelf veel doen. Luister bijvoorbeeld naar je favoriete opnames om je smaak te ontwikkelen. Neem jezelf steeds op, en luister dat kritisch terug; vergelijk hoe je klinkt met je favorieten en leer daarvan. Zo ontwikkel je de vaardigheden die je – in de rol van je eigen opnametechnicus - nodig hebt. Een goede stereomicrofoon, een interface n een laptop zijn tegenwoordig voldoende om aan de slag te gaan. Neem je zelf thuis gitaar op, zoek dan een ruimte waar je gitaar optimaal klinkt. Met de gordijnen dicht en een matras voor de ramen kom je al een heel eind om de ruimte akoestisch zo dood mogelijk te maken. En houd er rekening mee, dat je gitaar op je opname heel anders kan klinken dan jij het zelf hoort, alleen al vanwege het feit dat jij half boven je instrument hangt als je speelt, terwijl de microfoons meestal het geluid opvangen van enige afstand vóór je gitaar. Liefst gebruikt Attie voor het opnemen van akoestische gitaren een stereo microfoon, gericht op de twaalfde fret (nooit in de buurt van het klankgat omdat je dan te veel laag oppikt), aangevuld met een microfoon boven de rechterschouder van de gitarist, of aan de zijkant van de klankkast. Dat geeft in zijn ervaring het meest realistische effect. Maar ook voor hem blijft de perfecte opname steeds een zoektocht, zonder keiharde, universele waarheden. Maar, zo zegt hij, dat geeft niet. Juist het feit dat een opname altijd een interpretatie is, maakt dat je nooit uitgekeken (of uitgeleerd) bent.

We hebben een fragment van zijn workshop gestreamed via Facebook Live: 

Cory Wong - Funky Sounds
Cory Wong opent het GMG Educatie-event met een funkworkshop. Samen met zijn drummer Petar Janjic begonnen ze met een song, waarna hij snel inzoomde op wat hij als funkgitarist belangrijk vindt wat betreft sound. Zijn hoofdgeluid is een cleane Stratocaster. Daarbij maakt de versterker niet veel uit zolang hij maar clean is afgesteld. Maar net zo lief plugt hij rechtstreeks in in een SSL mengpaneel, zij het wel altijd met een compressor aan (Wampler Ego Compressor). Wel gebruikt hij effecten om verschillende partijen binnen een song te accentueren. Zo heeft hij een Vertex Steel String boost/overdrive en natuurlijk een de onvermijdelijke wah en autowah.

Als funkgitarist is hij erg gericht op het maken van een specifieke partij voor elk deel van de song. Zijn streven is dat elke partij een hook op zich is, zoals in de song Funky Town.

Voornamelijk gebruikt hij positie 4 van zijn pick-up selector schakelaar (midden- en halselement) omdat dat warm is, maar ook kwaak heeft en zompig is. Moet de klank echt openen, dan schakelt hij over op zijn halselement. Een signature gitaar zou alleen die twee standen hoeven te hebben.

We hebben een deel van de clinic live gestreamed via Facebook: 

Programma vandaag: 

13.30-14.30: Cory Wong - Funky sounds – kleine zaal
13.45-14.45: Meindert Bussink - Workshop Social Media – workshop room
14.00-14.30: John van der Veer  - Uitversterken van akoestische gitaar - barzaal
14.45-15.30: Izhar Elias - Toonvorming nylon – kleine zaal
14.45-15.15: Jack Pisters - De toon van jouw instrument - barzaal
14.45-15.30 Peter Constant - Toonvorming binnen gitaarensembles – workshop room
15.30-16.00: Richard Hallebeek - Fractal modeling  - barzaal
15.45-16.15: Coen Beijer - Toonvorming in de les - Spectral Pro ondersteund – workshop room
16.00-16.45: Panel modeling – kleine zaal
met René van Barneveld, Richard Hallebeek, Julian Graute, Attie Bauw - moderator Jack Pisters
16.30-17.00: Sebas Honing - Gitaareffecten in perspectief - barzaal
16.30-17.15: Hermine Veltkamp - Lesgeven aan leerlingen visuele beperking – workshop room
17.00-17.45: René van Barneveld - Slide sounds – kleine zaal
17.15-18.00: Drieëtte Reesinck - Suzuki-methode – workshop room
17.15 - 18.00: Attie Bauw - Gitaar opnemen steel & nylon – barzaal