Release van de Week: Sylvie Kreusch - Montbray

Vandaag verschenen - 5 november 2021

Muzieknieuws 05-11-2021 16:33

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.

tekst Stefan Kollee - foto's Ferry van der Nat

Je debuutalbum is een feit, hoe voelt dat?
‘Een releasedag is vaak een anticlimax: op zo’n dag zelf heb je niet veel te doen. Het zwaartepunt ligt tegenwoordig niet op de releasedag, maar op de periode daarvoor met de clips, singles en interviews. Je brengt tegenwoordig al veel meer van je album uit, voordat de releasedag er daadwerkelijk is. Er zal echter nog wel een releasefeestje komen dit weekend met wat vrienden!’

Hoe is Montbray tot stand gekomen?
‘Het album is gevoelsmatig ontstaan. Het aanvankelijke idee was om met gitarist Jasper Segers een week naar een oude boerderij van vrienden in Montbray, Normandië te gaan en wat muzikale ideeën op te nemen. Doordat er een lockdown kwam, besloten we daar te blijven en hebben van allerlei verschillende stukjes een heel album in elkaar gepuzzeld. De plaat kreeg door die locatie een landelijke, natuurlijke sfeer. Het had heel anders geklonken als ik het in de stad had geschreven. In Montbray waren geen luidruchtige bouwplaatsen, geen feesten, geen stadsleven. Dat heeft de manier van schrijven beïnvloed. We hebben meer gefocust op de songstructuren in plaats van puur op grooves en percussie zoals ik voorheen deed. Door die verfijnde manier van songwriting blijven de nummers nu met alleen zang en gitaar goed overeind. Ik denk dat het album daardoor een breder publiek gaat aanspreken.’

De daadwerkelijke opnames vonden plaats in Gent, hoe was het om dat landelijke gevoel te vertalen naar die stadse studio?
‘We hebben ons best gedaan om de Montbray-sfeer te behouden. Ik vind het heel belangrijk dat wanneer je een album beluistert, je niet hoort dat het in een studio is opgenomen. Een album moet je naar een bepaalde plek trekken. We hebben daarom ook enkele demo-opnames uit Montbray op het uiteindelijke album gebruikt en mede daardoor behielden we diezelfde sfeer als in Montbray, maar klinkt alles wel next-level! Dat is te danken aan Pieterjan Coppejans bij wie we opnamen in zijn Robot Studio. Hij woont daar samen met Eefje de Visser, vandaar dat je haar stem ook kan ontdekken in het koor van Hear This Choir.’

Bij welk nummer was de vertaalslag naar de studio het lastigst en waarom?
‘Falling High was een heel moeilijke. Dat nummers is zo bombastisch en dramatisch. Er zitten zoveel lagen in die allemaal een plek nodig hebben. We konden met dat nummer zoveel verschillende richtingen op. Dat nummer werkte pas echt toen het eenmaal gemixt was.’

Op welk gebied heb je je ontwikkeld tijdens het maken van Montbray?
‘Ik ben eerlijker geworden in mijn teksten en de songwriting is sterker geworden. De teksten waren heel persoonlijk na mijn relatiebreuk. Het is achteraf gezien wel extra intens geworden daardoor. Aan het begin van het maakproces voelden die heftige emoties als een cadeau waardoor ik nummers kon schrijven, maar later bij het verfijnen van de teksten moest ik continu die gevoelens weer ophalen uit dagboeken uit die tijd. Datzelfde goldt voor de interviews in aanloop naar de release. Ik ben dus nog heel lang bezig geweest met die relatiebreuk, terwijl ik ondertussen ook andere mensen ontmoette. Het is wel vermoeiend om dan in die oude emoties te duiken, maar och die gevoelens zijn universeel. Iedereen zal veel bij de teksten voelen.’

Zijn er bepaalde instrumenten op Montbray te horen waarmee je deze gevoelens kon versterken?
‘Dat zijn voornamelijk de strijkers. In bijna ieder nummer zitten ze. Dat bleek het instrument om mijn gevoel goed uit te drukken. Ook de meer complexe akkoordenschema’s geven de muziek een diepere emotie. Op mijn eerdere songs zaten soms maar twee of drie akkoorden. Dat kan ook chique zijn, maar dankzij Jasper Segers kon ik de nummers muzikaler en dieper maken. Daarnaast moeten de drumgrooves opzwepend zijn. Ik houd daarvan. Ik bedenk grooves op zo’n manier dat ik er goed op kan dansen op het podium. Ik perform het liefste met een voodoo-groove die door blijft lopen. Het is voor mij heel belangrijk dat de drums organisch zijn en dat er percussie is op het podium en in de studio. Dat zijn ook de muzikanten waar ik het liefste naar kijk op het podium. Ze krijgen daarom een prominente plek tijdens mijn liveshows.’

Niet alleen de drums zijn opzwepend, jouw videoclips en optredens zijn uitdagend en spannend. In hoeverre benut je daarbij je vrouwelijkheid en ervaring als model?
‘Ik ben flamboyant, maar ik geloof er sterk in dat mannen dat ook kunnen zijn. Ik vind dat mannen veel te preuts zijn op dat vlak. Als je een podium krijgt en videoclips maakt, kun je doen wat je wilt! Er bestaan dan geen grenzen, geen hokjes. Ik vind het goed om te zien dat Harry Styles supererg zijn vrouwelijke kant uitspeelt. Ik vind het zonde dat mannen zich vaak nog te conservatief en veilig kleden en gedragen. Wees flamboyant!’

Luister hier naar het album, met Sylvie Kreusch, vocals, Jasper Segers, gitaar, Simon Segers, drums, Falk Schrauwen, percussie, Mattias De Craene, sax en Renhard Vanbergen, strings.