Release van de week: Arch Enemy - Deceivers

Vandaag verschenen - 12 augustus 2022

Muzieknieuws 12-08-2022 12:27

Een uit duizenden herkenbare sound en toch kunnen verrassen? Het is Arch Enemy op 'Deceivers' eindelijk weer eens gelukt. We spraken gitarist van het eerste uur Michael Amott over de totstandkoming van het album.

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.

Arch Enemy dankt zijn populariteit aan hoe de band de brute kracht van de death metal en de melodieuze gitaarthema's van de klassieke heavy metal combineert. Deze combinatie zorgt altijd wel voor wat pakkende nummers die een gigantisch festivalpubliek moeiteloos meebrult, maar de formule werd door de jaren heen steeds voorspelbaarder. 'Deceivers' lijkt een bewuste poging om de luisteraar te verrassen. Niemand zal het album aanzien voor een andere band dan Arch Enemy, maar er zijn duidelijk wat songstructuren omgegooid, waardoor een sterkere dynamiek dan gebruikelijk ontstaat.

"Het is natuurlijk vijf jaar later", zegt gitarist Michael Amott als we hem voor Gitarist 377 (augustus 2022) spreken. "Het is weliswaar dezelfde bezetting als op het vorige album, maar werken met een nieuwe producer, Jacob Hansen, heeft misschien wel iets fris aan de sound toegevoegd. Het album heeft een heel goede flow, vind ik. Geluidstechnisch is het een heel opwindend album. Alle gitaarmelodieën die je hoort, met de twee- of driestemmige harmonieën, zijn analoge effecten. Je hoort geen plug-ins. En ik denk dat dat een soort 3D-geluid creëert. Jacob heeft in zijn mix een goede balans tussen analoog en digitaal weten te bewerkstelligen."

Feedback

'Deceivers' is het tweede Arch Enemy-album waarop Amott bijgestaan wordt door voormalig Nevermore-gitarist Jeff Loomis. "Hij is een fantastische gitarist en een goede vriend", aldus Amott. "Ik ken Jeffs gitaarwerk al sinds voordat Nevermore ook maar albums had uitgebracht. Een vriend van me had me hun demo's toegestuurd. Ik was fan en in 2000 tourden Arch Enemy en Nevermore voor het eerst samen door de VS."

De bezetting van Arch Enemy levert wel wat logistieke uitdagingen op. Terwijl de kern van de band (Amott, drummer Daniel Erlandsson en bassist Sharlee D'Angelo) vanuit het Zweedse Halmstad opereert, wonen Loomis en de Canadese zangeres Alissa White-Gluz in Noord-Amerika. Zeker tijdens de covidlockdowns leverde dat een situatie op die verre van wenselijk was. "Jeff heeft zijn solo's in Seattle opgenomen, omdat hij in die tijd - begin 2021 - niet naar Europa kon vliegen", licht Amott toe. "Dat was eigenlijk het enige vervelende onderdeel van de opnamen. Het was zoveel leuker geweest om dat face-to-face te doen, zoals we op het vorige album deden. Dan doe je veel meer spontane dingen in het moment, omdat je ter plekke met ideeën komt.

Maar dat was gewoon niet mogelijk, dus moesten we maar het beste ervan maken. En dat hebben we denk ik ook gedaan. Het grootste probleem was nog het tijdverschil. Hij stuurde iets toe en dan kon het tot 24 uur duren voor er feedback zijn kant op kon. Eigenlijk was het grootste probleem dat dat een langdradig proces was. Het is leuker als ik hem iets hoor spelen en meteen kan reageren."

Gitaarlandschap

"Een groot deel van de Arch Enemy-sound is mijn slaggitaar. Dat hoor je op ieder album en dat domineert het gitaarlandschap. Jeff doet zijn solo's en ik vraag hem ook om de meeste cleane picking-stukken te spelen. Daar is hij veel beter in en vaak weet ik ook dat hij dat live gaat spelen, omdat ik er een melodiepartij of iets dergelijks overheen speel. Zoals het begin van Poisoned Arrow bijvoorbeeld. Of Reason To Believe van het vorige album.

Voor de riffs neem ik twee verschillende gitaarsounds en vier gitaartracks op, om die geluidsmuur te bouwen. Daar ben ik ongeveer een maand mee bezig. Dat duurt dus wel even, maar het geeft voldoening als het geweldig klinkt. Tegenwoordig ben ik lui en gebruik ik een Kemper met software. Daar heb ik een paar go-to sounds in en daar track ik mee. Ik gebruik een koptelefoon als ik de slaggitaar opneem. Ik gebruik een guidetrack in één oor en een nieuw spoor in de ander. En dan probeer ik alles perfect strak te trekken. Met een cleane DI en dat re-ampen we tijdens de mix.

Ooit nam ik albums op tape op. Maar zo werkt het niet echt meer. Helaas. Althans, het kán wel, maar het is gewoon makkelijk om de gitaren overal op te kunnen nemen. Het scheelt een maand studiotijd in het budget. En het is ook wat relaxter. Als mijn arm niet doet wat ik wil, kan ik een paar dagen rust nemen en maakt het niet veel uit. Maar als je in een echte studio zit en je ervoor moet betalen gaat dat niet."

Rust

"Op dit album heb ik drie of vier gitaren gebruikt. Voor de slaggitaren blijft het meestal bij één. Meestal is dat een van mijn signature Dean Tyrant V's. Voor mij is dat de perfecte gitaar om mee op te nemen. Ik neem zittend op en de lagere punt rust tussen mijn benen. Zo kom ik terecht in wat bijna een klassieke gitaarpositie is, met mijn linkerhand min of meer bij mijn gezicht. Dat is veel relaxter voor mijn rechterhand, omdat hij op die manier rust. Als ik zittend op een Strat of een Les Paul ofzo speel, trek ik mijn schouder een beetje op. Best vermoeiend om zo te spelen.

De solo's zijn in de Sweetspot Studio hier in Zweden opgenomen, waar we de bas ook opgenomen hebben. Die heb ik wel met echte versterkers en kabinetten opgenomen, met microfoons en vintage effecten. Ik had een van mijn signature V's meegenomen, maar bijvoorbeeld ook een oude Ibanez RG550 Road Flare Red, voor als ik een whammybar of 24 frets nodig had.


Michael Amott en Jeff Loomis live in 2022 © Justin Bauer

Door de jaren heen heb ik vooral voor mijn solo's veel Marshall-apparatuur gebruikt. Maar op dit album gebruik ik een Engl. Ik probeer gewoon veel verschillende dingen. Je weet het nooit. Je stelt een paar verschillende versterkers en een paar verschillende kabinetten op en dan check je gewoon wat het beste klinkt voor die gitaar en dat moment. Wel gebruik ik bijna altijd mijn Rockman Stereo Echo.

Als het een melodieuze partij is, heb ik altijd wel een bepaald idee wat ik wil doen. Maar ik ben slecht in dingen plannen. Ik houd ervan om de muziek luid te draaien en mee te spelen. Zo kom ik ter plekke op ideeën. En dan moet ik uitvogelen wat ik in vredesnaam gedaan heb op het album, haha! Dan ga ik naar YouTube en zoek ik of iemand met kan laten zien wat ik gedaan heb. Dat is wel eens gebeurd trouwens. Vooral als we oude nummers spelen die we al jaren niet meer live gespeeld hebben. Wat deed ik daar ook alweer? Er is altijd wel iemand die het uitgevogeld heeft. Er zijn zoveel slimme mensen op het internet. Te gek.”

Nederlands tintje

De gelimiteerde oplage van 'Deceivers' heeft een Nederlands tintje in de vorm van het nummer Diamond Dreamer, een cover van Nederlands eerste echte heavymetalband Picture. "Het album 'Diamond Dreamer' is een fantastisch heavymetalalbum uit 1982", aldus Amott. "De bonustracks op onze albums zijn meestal covers. Toen we daarover nadachten, bereikte ons het nieuws dat de zanger op dat album, Shmoulik Avigal, overleden was. We luisteren er toch altijd naar op de tourbus, dus we dachten: waarom niet?

Het klinkt te gek en Alissa zingt bijna alles clean. Er zitten volgens mij één of twee krijsen op en de rest is helemaal clean. Ze klinkt te gek. Daar maakte ik me wel een beetje zorgen om, want de zang op het origineel is geweldig. Er is altijd een risico als je iets covert waarvan het origineel fantastisch is. Het is moeilijk om dat te overtreffen, maar Alissa heeft het echt goed gedaan."

'Deceivers' is vandaag verschenen op cd, vinyl, digitaal en als twee verschillende boxsets. Diamond Dreamer en de Fight-cover Into the Pit zijn alleen te horen op de boxsets. De rest van het album is hier te beluisteren:

Na het interview was Michael Amott zo vriendelijk om ons een lijst toe te sturen van de apparatuur die hij voor de opnamen van 'Deceivers' gebruikt heeft. Hierbij het overzicht:

Gitaren

Dean Tyrant Michael Amott signature model Burgundy
Ibanez RG550 Road Flare Red
Gibson Flying V Cherry
Solar GC1.6AFAB

Versterkers, kabinetten en effecten leadgitaartracks

Engl Savage 120
Zuta 1x12 ported kabinet met Celestion Vintage Heritage 16 ohm, 75 watt
Maxon OD-808
Evidence The Lyric gitaarkabels
Mogami 3082 speakerkabels

Microfoons

Shure SM57
Josephson e22
Royer 122
Mogami 2549 microfoonkabels
Crane Song Spider pre-amps

Versterkers slaggitaartracks

Engl Fireball met een Maxon OD-820 als booster
EVH 5150 III

Kabinetten slaggitaartracks

Engl E412 Standard 4x12
Mesa Rectifier 4x12

Microfoons slaggitaartracks

Beyer M160
Neumann U47
Shure SM57
Sennheiser MD441
Neve 1081 pre-amps

 
 
 
 
 
 
 
zoeken
zoeken