Release van de week: Erja Lyytinen - Waiting For The Daylight

Vandaag verschenen - 7 oktober 2022

Muzieknieuws 07-10-2022 14:37

Erja Lyytinen staat bekend als de blueskoningin van Finland. Toch laat de zangeres en gitariste op haar nieuwe album 'Waiting For The Daylight' horen zoveel meer te zijn dan alleen een bluesartiest.

foto: Dirk Eidner

Elke vrijdag verschijnen er honderden nieuwe albums. De redactie pikt er regelmatig een uit om voor te stellen, inclusief een Spotify-playlist en video.

Helemaal van de blues afgestapt is Lyytinen niet, maar 'Waiting For The Daylight' laat veel meer kanten horen van de sympathieke muzikante. Hardrock in Last Girl, dat ze zelf omschrijft als "Satriani meets Iron Maiden", sfeervolle, donkere pop in Run Away, een bijna stonerrock-achtige riff in het titelnummer, maar ook experimenten met Indiase toonladders in het verder behoorlijk rootsy Bad Seed: 'Waiting For The Daylight' is een spannend, avontuurlijk album. "Ik wilde geen album vol standaard blueslicks spelen", verklaart Lyytinen als we haar voor Gitarist 380 (november 2022) spreken. "Als gitarist heb ik me ontwikkeld en ik daagde mezelf uit om beter te spelen. Hopelijk is het album daar multidimensionaal van geworden."

Op de hoes van 'Waiting For The Daylight' poseert Lyytinen met een custom G&L Asat Z-3 Semi-Hollow. "Sinds ik in 2006 internationaal ben gaan touren, speel ik mijn meeste shows op die gitaar”, licht ze toe. “Op het album heb ik hem voor veel slidepartijen gebruikt. De slidepartijen op Bad Seed en Diamonds On The Road zijn met een customshop Fender Stratocaster opgenomen. Op Love Bites bespeel ik mijn gele Tokai Stratocaster."

“Een paar jaar geleden ben ik met Johan Ruokangas van Ruokangas Guitars begonnen een gitaar voor me te bouwen: de Queen. Het is mijn eerste gitaar met een ebben toets. Een Stratocaster-achtige gitaar met een 25,5" mensuur, maar met een vrij dunne hals en met een custom ergonomische body. Normaal gesproken heb ik een dikkere hals, omdat ik op Fenders en G&L’s speel, maar deze gitaar paste perfect in mijn handen en ik merkte dat ik er anders mee speelde.

Het intro van Run Away had ik met een Fender waarschijnlijk nooit bedacht. Na dertig jaar gitaarspelen moet ik toch echt toegeven: size does matter, haha! Het gaf me de inspiratie voor gitaarpartijen die heel anders waren. Die gitaar hoor je ook veel op het album.”

'Waiting For The Daylight' is vandaag verschenen op cd, lp en de digitale platforms. Het hele album is hier te beluisteren:

 
 
zoeken
zoeken