Interview Ad van den Berg

‘De mensen vragen meer dan ooit om een reünie’

Gitarist Extra 01-05-2009 15:44

In 1994 verklaarde Ad van den Berg in Gitarist dat een Vandenberg-reünie hem geen goed idee leek. Anno 2009, nu de wereld zo'n beetje iedere denkbare reünie over zich heen heeft gehad, denkt de inmiddels 55-jarige gitaarheld daar iets anders over.

"Ik sluit niks uit. Ik ga toch altijd op mijn gevoel af. Ik ben weer songs aan het schrijven en we krijgen ook voorstellen om iets te doen, maar ik wil er wel het goede gevoel bij hebben. Het kan ook zijn dat het spannender is om een nieuwe band bij elkaar te zetten. We zullen zien... Maar de mensen vragen meer dan ooit om een reünie! Via mijn website krijg ik veel mail. De laatste jaren vooral vanuit Zuid-Amerika, wat ik enigszins verbazend vind. Maar de markt is daar natuurlijk veel later op gang gekomen, dus veel jonge kids zijn bezig met een inhaalslag. En zij kunnen helemaal niet zo makkelijk beoordelen van wanneer die band nu eigenlijk is, die ze op Youtube of zo tegenkomen. Krijg ik mailtjes van jonge meiden dat ik denk: nou nou. Maar goed, een dochter van een vriend van mij heeft net Bob Marley ontdekt. Zij dacht ook dat dat een nieuwe artiest was...”

Van den Berg's laatst verschenen cd met Whitesnake is het akoestische live-album ‘Starkers In Tokyo’ uit 1998, dat vorig jaar opnieuw is uitgebracht. Waarom is er sindsdien geen andere muziek verschenen?

"Mijn plan was om even twee jaar te gaan schilderen en daarna verder te gaan met muziek. Uiteindelijk heb ik me de laatste acht jaar volledig op het schilderen gestort. Dat is ook eigenlijk mijn beroep. Met de opbrengst van mijn schilderijen financierde ik destijds de demo’s van Vandenberg, moet je weten. En die twee dingen gingen een tijdlang redelijk samen, maar tijdens de tournees met Whitesnake kwam ik niet meer aan schilderen toe. Ik heb tussen 1986 en 2000 met Whitesnake gespeeld. Ik had niet gedacht dat het zo lang zou duren, ik verwachtte dat het met mij net zo zou gaan als met al die andere gitaristen in Whitesnake. En dat ik er dus na een aantal jaren weer uit zou liggen. Maar het ging maar door en dat ik dan maar af en toe eens aan een doek kon werken frustreerde me dermate, dat ik liever helemaal niet schilderde. Dan hoef ik er ook niet aan te denken. Dat had ik de laatste jaren andersom, dus dat het spelen niet goed genoeg ging naar mijn smaak, en ik daarom maar helemaal niet meer speelde. Moeilijk om je eigen kop opnieuw te programmeren, maar daar ben ik aardig vanaf.”

En de blessure die hem zo lang parten speelde?

"Mijn polsblessure van eind jaren tachtig had te maken met het auto-ongeluk dat ik vele jaren eerder had gehad. Door verkramping lukte het me niet eens meer om mijn plectrum goed vast te houden. Toen ik de gitaar na een tijdje weer echt op kon pikken ging het best goed en heb ik vaak gedacht: waar maak ik me druk om? Iedere keer dat ik weer met Whitesnake meespeel als ze in Nederland zijn is er eigenlijk niks aan de hand. Ik kan gerust zeggen dat ik er weer helemaal klaar voor ben om de zaak op te pikken.”

Voor wie niet kan wachten op een Vandenberg-reünie, hier alvast wat mooie beelden uit de jaren ‘80:

Meer info: https://www.vandenberg-art.com/